Zapobieganie paradoksom rehabilitacyjnym w euforii inkluzji

Abstract

Pod wpływem międzynarodowej presji do integracji osób niepełnosprawnych w ostatnich latach zintensyfikowano interdyscyplinarne działania na rzecz przygotowania społeczeństwa do przyjęcia osób z niepełnosprawnością. Efektem tych starań jest gotowość szkół do przyjmowania uczniów niepełnosprawnych, jednak nie zawsze pokrywa się to ze świadomością konsekwencji inkluzyjnego kształcenia i odpowiedzialnym przygotowaniem pedagogów, programów nauczania i samych szkół. Nie wiadomo także, do jakiego stopnia mamy prawo ingerować w osobowość człowieka rehabilitowanego w imię inkluzji. Euforia towarzysząca inkluzji sprzyja popełnianiu błędów, a ich wskazanie powinno skłonić do refleksji i zapobiegania paradoksalnym działaniom.

In view of the international pressure for integration of disabled people, there appeared in recent years intensified interdisciplinary actions to prepare the society to accept persons with disabilities. The result of these efforts is the willingness of schools to accept students with disabilities. However, it may not necessarily reflect an awareness of the consequences of inclusive education and proper preparation of teachers, curricula and schools themselves. A question also appears as to what extent we have the right to interfere in the personality of a rehabilitated person in the name of inclusion. The euphoria accompanying inclusion favours making mistakes, and their indication should lead to reflection and prevention of paradoxical actions.