„El mole rachmim” / „El Male Rachamim”: Gomulicki, Tuwim, Linke

Abstract

Autorka porównuje nawiązania do żydowskiej modlitwy El Male Rachamim (hebr. ‘Boże Pełen Miłosierdzia’): wiersz El mole rachmim Wiktora Gomulickiego, Ghetto Juliana Tuwima z Notatnika poetyckiego i powojenny rysunek Bronisława Linkego El mole rachmim. Zachodzą między nimi relacje intertekstualne, intersemiotyczne i interpersonalne (Tuwim umieścił utwór Gomulickiego w Księdze wierszy polskich XIX wieku; Linke ilustrował Bal w Operze; zapiska Ghetto zapowiada tekst My, Żydzi polscy). Co dzieje się z motywem wędrującym przez kody kulturowe i znakowe? Czy cezura Zagłady istotnie go odmienia?

The author compares the references to the Jewish prayer El Male Rachamim (Hebrew for ‘God Full of Mercy’): El Male Rachmim by Wiktor Gomulicki, Julian Tuwim’s Ghetto from Notatnik poetycki and a post-war drawing by Bronisław Linke El male rachmim. There are intertext, intersemiotic and interpersonal relations happening between them (Tuwim included Gomulicki’s work in Księga wierszy polskich XIX wieku [A Book of Polish Verses of the 19th Century]; Linke illustrated Bal w Operze [Ball at the Opera]; a note in Ghetto announces text My, Żydzi polscy [We, Polish Jews]). What is happening with the motif wandering through cultural and character codes? Does the turning point of the Extinction indeed change it?