Humor i śmiech w edukacji

Abstract

Celem artykułu jest ukazanie roli i śmiechu w edukacji, poszerzenie wiadomości na ten temat. Omówiono możliwości wykorzystania humoru w nauczaniu i wychowaniu. Przedstawione zostały wyniki badan własnych. W procesie dydaktyczno-wychowawczym uczeń może występować jako nadawca i odbiorca komizmu. W pierwszym przypadku dziecko jest humorystą, autorem śmiesznych wypowiedzi. Badania własne wiążą się z perspektywą nadawczą. Jako materiał do analizy posłużyły pisemne wypowiedzi uczniów klas II i III szkoły podstawowej. Analiza zebranych tekstów przekonuje, że humor, komizm są obecne w języku badanych. Humor dynamizuje zachowania komunikacyjne uczniów, mobilizuje do wnikliwej obserwacji siebie i otoczenia. Inspiruje także do otwartości w ujawnianiu postaw, a przede wszystkim uaktywnia postawy twórcze, umożliwia różnorodność, pomysłowość, nowość.

The aim of this article is to show the role of humour and laughter in education as well as expansion of knowledge on this subject. Possibilities of using humour in teaching and education have been discussed. The results of own research have been presented. In the didactic and educational process, student may act as a sender and recipient of humour. In the first case the child is a humorist, the author of funny expressions. Own research are related to the sender’s perspective. Written statements of students attending to second and third classes of primary school were used as material for analysis. Analysis of the collected texts proves that humour and comedy are present in the language of subjects. Humour dynamizes student’s communication behaviours, mobilizes them to penetrating observation of each other and the environment. It also inspires openness in attitude expression, and it especially animates creative attitudes, allows for diversity, ingenuity and novelty.