| dc.description.abstract | Artykuł dotyczy metodologii prowadzenia badań nad procesami poznawczymi z wykorzystaniem raportu werbalnego, ze
szczególnym uwzględnieniem zyskującego na popularności protokołu głośnego myślenia. Przywołana w tytule artykułu
metafora lustrzanego odbicia pracy umysłu doskonale obrazuje optymizm panujący wśród badaczy wykorzystujących
protokół głośnego myślenia. Artykuł tu przedstawiony wskazuje jednak na fakt, że optymizm ten nie jest w pełni
uzasadniony. Autorka ukazuje liczne ograniczenia opisywanej metody badawczej. Odnosi się do prac badawczych autorów
wykorzystujących protokół głośnego myślenia i ukazuje niespójności metodologiczne w obrębie tych badań.
Ograniczenia metody i problemy z wykorzystaniem protokołu głośnego myślenia, na które wskazuje artykuł, to m.in.:
występujące pomiędzy poszczególnymi badaniami niezgodności w sposobie zastosowania metody, ignorowanie podstaw
teoretycznych metody opisanych przez Ericssona i Simona (1993), wnioskowanie w dużej mierze o strategiach jawnych,
które można z łatwością obserwować, niewielka ilość inferencji dotyczących niejawnych procesów umysłowych. Artykuł
opisuje ponadto cechy charakterystyczne raportów werbalnych realizowanych w sposób retro- i introspekcyjny oraz
rodzaje raportów według klasyfikacji Ericssona i Simona (1993). | pl |
