New Approaches to Higher Education Policy Orientation in Africa: An Assessment of the African Union’s 2063 Agenda within the Context of the Central African Economic and Monetary Community

Abstract

This study critically evaluates the alignment of higher education policies in the Central African Economic and Monetary Community (CEMAC) with the African Union’s (AU) Agenda 2063 and the Continental Education Strategy for Africa (CESA). By employing qualitative research methodologies using grounded theory and NVivo, including literature reviews, policy analysis, and interviews with 16 key stakeholders, the research assesses both existing and emerging higher education policies trends in CEMAC countries. The findings highlight significant discrepancies in educational standards, linguistic barriers, and the lingering impact of colonial educational systems, which hinder the effective implementation of CESA and Agenda 2063. The study underlines the necessity of synchronising educational frameworks to promote sustainable development, emphasising the need for integrated educational policies to enhance human capital development. It draws on postcolonial and decolonial theories, modernisation theory, and human capital theory to provide a succinct understanding of the historical, political, economic, and socio-cultural factors influencing higher education policies in the subregion. Key findings reveal that the misalignment between higher education policies and CESA/Agenda 2063 objectives poses a significant barrier to the socio-economic development of the CEMAC subregion. This misalignment is attributed to colonial legacies, inadequate governmental leadership, and the prevalence of the “certificate syndrome,” which prioritises certification over critical skills and knowledge development. The study concludes with recommendations aimed at fostering subregional cooperation, enhancing educational standards, and promoting policy reforms to establish a more structured and effective higher education system. This study contributes to the broader discourse on education and development in Africa, providing practical implications for policymakers, educators, and development practitioners. It also provides valuable insights into the potential of higher education as a catalyst for achieving the goals of Agenda 2063, arguing for the alignment of educational policies with CESA to enhance human capital and promote long-term socio-economic development.

Niniejsze badanie krytycznie ocenia dostosowanie polityki szkolnictwa wyższego w Środkowoafrykańskiej Wspólnocie Gospodarczej i Walutowej (CEMAC) do Agendy 2063 Unii Afrykańskiej (UA) i Kontynentalnej Strategii Edukacyjnej dla Afryki (CESA). Korzystając z metodologii badań jakościowych, w tym przeglądów literatury, analizy polityki oraz wywiadów z kluczowymi interesariuszami, badanie to ocenia zarówno istniejące, jak i nowe polityki szkolnictwa wyższego w krajach CEMAC. Wyniki wskazują na istotne rozbieżności w standardach edukacyjnych, bariery językowe oraz utrzymujący się wpływ systemów edukacyjnych z czasów kolonialnych, które utrudniają skuteczną realizację Agendy 2063. Badanie podkreśla konieczność synchronizacji ram edukacyjnych w celu promowania zrównoważonego rozwoju, zaznaczając potrzebę zintegrowanych polityk edukacyjnych w celu zwiększenia rozwoju kapitału ludzkiego. Badania czerpią z teorii postkolonialnych i dekolonialnych, teorii modernizacji oraz teorii kapitału ludzkiego, aby zapewnić kompleksowe zrozumienie historycznych, politycznych i ekonomicznych czynników wpływających na polityki szkolnictwa wyższego w subregionie. Kluczowe ustalenia ujawniają, że brak zgodności między politykami szkolnictwa wyższego a celami CESA/Agendy 2063 stanowi znaczną przeszkodę dla rozwoju społeczno-ekonomicznego subregionu CEMAC. Ta niezgodność wynika z dziedzictwa kolonialnego, niewystarczającego przywództwa rządowego oraz powszechnego występowania „syndromu certyfikacyjnego”, który priorytetowo traktuje certyfikację nad rozwój krytycznych umiejętności i wiedzy. Badanie kończy się zaleceniami politycznymi mającymi na celu wspieranie współpracy subregionalnej, podnoszenie standardów edukacyjnych oraz promowanie reform politycznych w celu ustanowienia bardziej zorganizowanego i skutecznego systemu szkolnictwa wyższego. Niniejsze badanie wnosi wkład do szerszej dyskusji na temat edukacji i rozwoju w Afryce, oferując praktyczne implikacje dla decydentów, edukatorów i praktyków rozwoju. Dostarcza cennych spostrzeżeń na temat potencjału szkolnictwa wyższego jako katalizatora realizacji celów Agendy 2063, promując zgodność polityk edukacyjnych z celami rozwoju kontynentalnego w celu zwiększenia zdolności ludzkich i promowania długoterminowego postępu społeczno-ekonomicznego.