Paradygmatyczne horror vacui w pedagogice

Abstract

Artykuł odwołuje się do starożytnej zasady horror vacui, która oznaczała dosłownie ‘lęk przed próżnią’ a w szerszym kontekście ‘lęk przed tym, co nieznane’. Autor wykorzystuje tę zasadę do próby opisu dynamicznych zmian zachodzących w świecie paradygmatów, pytając m.in. o możliwość wzajemnego komunikowania się paradygmatów – przekłady międzyparadygmatyczne. Stawia tezę o istnieniu peryferii paradygmatów, które są kanałami komunikacyjnymi między poszczególnymi paradygmatami.

The article refers to the ancient principle of horror vacui, which literally means ‘fear of empty space’, and in a broader sense – ‘fear of the unknown’. The author employs this principle to describe changes taking place in the realm of paradigms, pondering e.g. over the possibility of mutual communication between paradigms: inter-paradigm translations. He argues that there exist peripheries of paradigms that act as communication channels between particular paradigms.