Funkcje psychologii w dobie przemian społeczno-kulturowych w Polsce
View/ Open
Author:
Kielar-Turska, Maria
Dias, Bosco
van Bon, Wim H. J.
Libert, José E.A.
Ledzińska, Maria
Wiechnik, Renata
Pustelnik, Józef
Mervielde, Ivan
Kuleta, Małgorzata
Wysocka-Pleczyk, Małgorzata
Trzęsicka, Beata
Niebrzydowski, Leon
Andersson, Egil
Lawenius, Maria
Konarska, Joanna
Rola, Jarosław
Marzec-Holka, Krystyna
Deptuła, Maria
Pilecka, Władysława
Kaiser, Jan
Kuźma, Józef
Nyczaj-Drąg, Mirosława
Słowik, Piotr
Passowicz, Piotr
Bartosz, Bogna
Keplinger, Alicja
Zymon, Anna
Rzenno, Agnieszka
Piotrowska-Breger, Krystyna
Kondracki, Krzysztof
Rudkowska, Grażyna
Kozłowski, Waldemar
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-editor:
Piłecka, Władysława
Kliś, Maria
Publisher:
Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-isbn: 83-86841-97-4
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-issn: 0239-6025
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Date: 1997
Metadata
Show full item recordDescription:
Praca wydana dzięki dofinansowaniu Polskiej Fundacji Upowszechniania Nauki.Abstract
Rozważania stanowiące treść tej książki koncentrują się wokół funkcji, jakie winna
spełniać psychologia w dobie kultury przełomu, w obliczu przemian społeczno-oświatowych
zachodzących aktualnie w naszym kraju. W ciągu ostatnich kilkunastu lat w Polsce,
podobnie jak w wielu krajach świata, daje się zaobserwować lawinowy przyrost informacji
i jednoczesną ich popularyzację w skali dotychczas nie spotykanej. Konsekwencją tych
zjawisk są gwałtowne przeobrażenia kulturowe współczesnego świata, które inspirują do
formułowania nowych wzorców zachowań i nowych wartości, wyzwalają nowe inicjatywy
oraz pobudzają do refleksji i konfrontacji poglądów. Sytuacja dynamicznych zmian kulturowych
prowokuje również do wprowadzania zmian w systemach edukacyjnych i programach
szkolnych. W tym sensie, nowe tendencje społeczno-kulturowe bywają korzystne dla
indywidualnego rozwoju. Niekiedy jednak zbyt szybkie tempo zmian, nadmiar informacji,
konieczność dokonywania wyboru postaw i wartości powodują zagrożenia dla jednostki
i jej rozwoju. Wydaje się, że psychologia, jako jedna z nauk społecznych, winna być wrażliwa
na przekształcenia rzeczywistości społeczno-kulturowej, konsekwencją których są
zmiany obserwowane w postawach, przekonaniach i zachowaniach różnych grup społecznych
w naszym kraju. Wychodząc z przesłanek psychologii funkcjonalnej, która ukazuje
rolę, jaką pewien element danego systemu może odegrać w określonej sytuacji dla zachowania
całego systemu w stanie efektywnym (patrz: Słownik psychologii, 1980), zwrócono
uwagę na pewne funkcje, jakie może spełnić psychologia w systemie zachodzących aktualnie
w Polsce przemian.
Za podstawową funkcję psychologii w obecnej sytuacji należy uznać niesienie pomocy
szerokim kręgom społecznym w jak najlepszym rozeznaniu dokonujących się przeobrażeń
oraz w twórczej adaptacji do zmieniającej się rzeczywistości społeczno-ekonomicznej.
Realizację tej funkcji umożliwi trafne zdiagnozowanie społecznego zapotrzebowania, społecznej
otwartości i gotowości do zaaprobowania zaistniałych przemian, jak też określenie
poziomu społecznych możliwości adaptacyjnych wobec tych zmian. Właściwie sformułowana
diagnoza stanowić może podstawę prognozowania kierunku dalszych przemian
w społeczno-kulturowym rozwoju, w tym przemian w programach edukacyjnych i oświatowych,
umożliwiających młodzieży bardziej aktywne włączenie się w nurt przekształcającej
się rzeczywistości społecznej. Psychologia winna wyznaczać kierunki rozwoju współczesnych
systemów edukacyjnych w taki sposób, aby asymilowały one nowe idee bez
zgubienia dotychczas wypracowanych i sprawdzonych już wartości.
Należy również dostrzec fakt, że niezwykle szybki nurt współczesnych przemian
powoduje, iż pewien procent społeczeństwa nie w pełni za nim nadąża. Wobec tych osób
psychologia i jej przedstawiciele winni podjąć działania profilaktyczne, zabezpieczające
je przed destruktywnym poczuciem frustracji. Natomiast wobec osób już dotkniętych
negatywnymi skutkami mniejszych zdolności adaptacyjnych, psychologia winna spełniać
funkcję terapeutyczną, polegającą na minimalizowaniu i łagodzeniu złych skutków. To
ostatnie zadanie psychologowie mogą realizować poprzez opracowywanie i stosowanie
różnorodnych treningów adaptacyjnych, rozwijających społeczne umiejętności radzenia
sobie w nowych sytuacjach, rozwiązywania nowych problemów itp.
Powstaje pytanie, w jakim stopniu współczesna psychologia i jej przedstawiciele są
przygotowani do sprostania aktualnym wyzwaniom i zadaniom.
Przedstawione powyżej myśli stanowią przedmiot rozważań w kolejnych częściach
książki, na którą składają się wybrane referaty prezentowane w czasie obrad konferencji
naukowej zorganizowanej od 23 do 25 kwietnia 1996 roku przez Katedrę Psychologii
w ramach jubileuszu 50-lecia Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie.
W części pierwszej ukazano znaczenie procesów poznawczych w uczeniu się i nauczaniu
szkolnym. Autorzy poszczególnych artykułów rozważają sposoby rozwijania zdolności
poznawczych, przygotowujących dziecko do radzenia sobie w środowisku, specyficzne
zdolności sprzyjające opanowaniu umiejętności głośnego i cichego czytania, zdolności
konwergencyjne i dywergencyjne ułatwiające szkolne uczenie się oraz sposoby stymulowania
rozwoju psychicznego dziecka w toku zajęć ruchowych.
Rozważania w części drugiej dotyczą relacji zachodzących pomiędzy niektórymi
zmiennymi osobowościowymi a osiągnięciami szkolnymi ucznia. Tę część otwiera obszerny
artykuł profesora I. Mervielde z Uniwersytetu w Gandawie w Belgii, w którym autor
omawia istotne zależności pomiędzy takimi wymiarami, zawartymi w modelu osobowości
„Wielkiej Piątki”, jak: ekstrawersja, sumienność, inteligencja i otwartość a osiągnięciami
szkolnymi uczniów. W kolejnych artykułach dyskutowana jest rola wyobraźni symbolicznej,
kontroli wewnętrznej oraz poczucia samotności i otwartości w rozwoju osobowości
jednostki.
Część trzecia poświęcona jest analizie form pomocy psychologicznej proponowanej
w pewnych sytuacjach zagrożeń dla prawidłowego rozwoju jednostki, powstałych wskutek:
przestępstw popełnianych wobec rodziny, depresji matek dzieci z upośledzeniem umysłowym,
czy niepełnosprawności dziecka. Za szczególny rodzaj pomocy psychopedagogicznej
należy uznać włączanie osób niepełnosprawnych w nurt życia społecznego. Zagadnienie
edukacyjnej integracji dzieci upośledzonych umysłowo podejmują E. Andersson
i M. Lavenius w pierwszym artykule tej części książki.
Część czwarta obejmuje opracowania, które ukazują rolę psychologii w przemianach
dokonujących się na różnych poziomach edukacji szkolnej. Trzy spośród nich omawiają
problemy psychologicznego kształcenia nauczycieli, a pozostałe cztery konsekwencje
zmian w systemach oświaty dla rozwoju ucznia i jego przygotowania do podjęcia ról
i wyzwań, jakie postawi przed nim życie dorosłego człowieka.
Przedmiotem rozważań części piątej są psychologiczne aspekty adaptacji człowieka do
zmian zachodzących w jego życiu zawodowym i rodzinnym.
Większość artykułów ma charakter empiryczny. Stanowią one barwną mozaikę, obrazującą
różne funkcje, jakie może spełniać i jakie aktualnie spełnia psychologia w złożonym
i podlegającym przemianom społeczno-kulturowym krajobrazie Polski. Mamy nadzieję,
że rozważania zawarte w tej książce pobudzą czytelników do dalszych refleksji nad rolą
psychologii w procesie twórczego poszukiwania swego miejsca we współczesnym świecie.