| dc.description.abstract | Przedmiotem prezentowanej pracy są zjawiska będące do niedawna poza
zasięgiem zainteresowań językoznawstwa. Dopiero perspektywa pragmatyczna
pozwoliła uwzględnić milczenie, przemilczenie i pauzę jako zjawiska integralnie
związane z komunikacją językową, mające swoje odpowiedniki w języku
mówionym i pisanym, od dawna obecne w filozofii, w literaturze i teorii literatury,
w retoryce i stylistyce. Wielokrotnie opisywano zróżnicowanie formalne
i funkcjonalne zarówno milczenia, jak i pauzy, uwzględniano różnorodne konteksty
ich występowania oraz wzajemne związki z językiem, mową, kulturą.
Celem tej monografii jest próba podsumowania i uporządkowania teoretycznych
rozważań dotyczących milczenia, przemilczenia i pauz w komunikacji
językowej (literatura, język mówiony, język w telewizji, język w szkole).
Tej problematyce poświęcone jest w całości wprowadzenie oraz pierwszy rozdział
książki, w którym uwzględniono ponadto aspekt aplikacyjny związany
z nabywaniem i kształceniem języka. Ujęcie lingwoedukacyjne stanowi także
podstawę rozważań i analiz prezentowanych w kolejnych rozdziałach.
Rozdział drugi dotyczy rozumienia i wyrażania przez uczniów komunikacyjnej
roli i funkcji milczenia. W rozdziale trzecim scharakteryzowano
z kolei stosowanie pauz przez nadawców w telewizyjnej odmianie języka oraz
możliwości odbiorców - uczniów i studentów - w zakresie percepcji zróżnicowanych
formalnie i funkcjonalnie pauz.
Podsumowaniem opracowania jest rozdział czwarty, będący oceną wartości
komunikacyjnej opisywanych zjawisk z perspektywy nadawczo-odbiorczej
i lingwoedukacyjnej. Warto także zwrócić uwagę na załączony słownik terminów,
który jest zarazem swoistym przeglądem koncepcji - w tym koncepcji
autora - dotyczących przedstawionych w tej książce zagadnień. | pl_PL |
