Henryk III Biały - książę wrocławski : (1247-1266)

Abstract

Trzeci na wrocławskim tronie, z imienia Henryk, nie cieszył się zbytnim zainteresowaniem historiografii. Wnuk księcia, który pierwszy skutecznie realizował ideę zjednoczenia kraju i snuł koronacyjne plany, syn poległego bohaterską śmiercią z rąk pogan Henryka Pobożnego i ojciec zmierzającego do wskrzeszenia monarchii Henryka Probusa wydał się badaczom postacią zbyt mało znaczącą, aby poświęcić mu więcej uwagi. Paradoksalnie więcej napisano o starszym bracie Henryka III, Bolesławie Rogatce, który przez fakt utraty Lubusza zajmuje regularnie, aczkolwiek niechlubnie, miejsce w każdym podręczniku historii Polski, a "cudaczność" jego zachowania jest powodem okraszenia nią wielu opracowań, szczególnie o charakterze popularnym. Tymczasem obok niedostatecznego odzwierciedlenia dziejów księstwa wrocławskiego za panowania Henryka III, wystarczającym motywem podjęcia tego zagadnienia jest fakt występowania w tym okresie szeregu tendencji i zjawisk społecznych, które z jednej strony przygotowywały grunt pod ponowne włączenie się Śląska w międzydzielnicową rywalizację w zabiegach o koronę, z drugiej zaś strony tworzyły przesłanki do w efekcie trwałego i pogłębiającego się rozbicia politycznego tej krainy, powodując w rezultacie jej alienację wobec Królestwa Polskiego.