Ekspresja i komunikacja językowa dziecka przedszkolnego na przykładzie wyrażeń dźwiękonaśladowczych

Abstract

Praca ma charakter interdyscyplinarny, stojąc na pograniczu językoznawstwa psychologii i pedagogiki. Przedmiotem rozważań jest komunikacja językowa dziecka w wieku przedszkolnym rozpatrywana ze względu na jej afektywne nacechowanie, czemu służą głównie, ale nie tylko, wyrażenia dźwiękonaśladowcze. Rozprawa składa się z wprowadzenia, czterech merytorycznych części, podsumowania i przypisów. W postaci załącznika przytoczone zostały materiały ankiety oraz propozycje zastosowań metodycznych. Chcąc operować odpowiednio dużym, a zarazem usystematyzowanym materiałem zgromadzono ponad 200 odpowiedzi dzieci w wieku przedszkolnym na pytania prowokując odpowiedź, czyli powodując użycie lub rozpoznanie usłyszanych wyrażeń dźwiękonaśladowczych. Pozwoliło to sformułować hipotezę wstępną wg. której: komunikacja dziecka przedszkolnego ma charakter afektywny. Praca ma kilka celów. Najważniejszy z nich poznawczy, drugi - metodologiczny, trzeci - dostarczenie materiału językowego z zakresu onomatopei dziecięcych, a ostatni edukacyjny.