dc.description.abstract | W pracy zatytułowanej "Metafora: gra redundancji semantycznych w tekście A. de Saint-Exupery" próbujemy spojrzeć na
semantyczne aspekty mechanizmu metaforyzacji. Temat metafory należy do bardziej eksploatowanych zagadnień w
językoznawstwie, od czasów Arystotelesa po dzień dzisiejszy. Dlatego bardzo trudne jest ogarnąć w całości wszystkie
prace ukazujące się na temat. Niemniej jednak, wydaje nam się, że kropka nad "i" nie została jeszcze ostatecznie
postawiona.
W tym miejscu wypada zaznaczyć nasz dług zaciągnięty wobec wielu teorii lingwistycznych. W pracy wykorzystujemy
zwłaszcza zdobytą wiedzę w zakresie gramatyki generatywno-transformacyjnej, semantyki i retoryki.
Praca składa się z pięciu części oraz pięciu aneksów. Części I i II stanowią rodzaj bazy teoretycznej, która
przygotowuje grunt dla sformułowania samej koncepcji metafory w części IV-tej. Część III jest syntezą różnorodnych
poglądów w dziedzinie metafory. Należy zaznaczyć, że nie jest to przekrój chronologiczny przez wszystkie jej
koncepcje, ale zarys tematyczny tych zagadnień, które pozostają w ścisłym związku z wcześniej wypracowaną bazą
teoretyczną /I i II/ oraz z naszą koncepcją metafory /IV/.
W części V-tej próbujemy zastosować wypracowaną teorię do analizy konkretnego materiału, który stanowi opowiadanie
A. de Saint-Exupery: "Lettre à un otage". Naszym zdaniem atutem każdej pracy z zakresu retoryki jest wykazanie
przydatności proponowanej metody do analizy tekstu ciągłego, a nie tylko wyizolowanych, wyselekcjonowanych figur.
Analiza figur w tekście wskazuje ponadto na bardzo istotny dla jej funkcjonowania aspekt: figura /w naszym
przypadku - metafora/ jest zjawiskiem tekstowym i tylko w tekście może być interpretowana.
W aneksach od I do V przedstawiamy nasze propozycje analiz semantycznych predykatów związków syntagmatycznych oraz
przykładów izolowanej metafory, które cytujemy w tekście, najczęściej za uznanymi autorytetami. Zebranie przykładów
w aneksach /praca nie jest zresztą całkowicie z nich wyjałowiona/ jest celowe: ma za zadanie odciążenie tekstu
teoretycznego od dużej ilości przykładów, która mogłaby przerwać istotnie ciągłość wywodu teoretycznego. | pl_PL |