Studia nad kariologią wybranych odmian jęczmienia : (Hordeum vulgare L. - Hordeum sativum jess)

Abstract

W pracy dokonano analizy kariotypów pięciu wybranych odmian jęczmienia Hordeum vulgare L., a to: "Aramir", "Diva", "Grit", "Menuet" i "Polon". Celem określenia dokładnych liczb i morfologii chromosomów w obrębie genomu posłużyłem się dwoma metodami: klasyczną metodą barwienia chromsosomów /metodą Feulgena/ oraz metodą prążków C przy użyciu barwnika Giemzy. U wszystkich badanych odmian stwierdziłem somatyczną liczbę chromosomów 2n - 14. W genomie Hordeum vulgare L. badanych odmian występują chromosomy z centromerem położonym prawie medialnie /1/, z centromerem położonym submedialnie /4/ oraz dwa chromosomy prawie subterminalne z przewężeniem wtórnym, odcinającym satelitę. U badanych odmian jęczmienia /Hordeum vulgare L./ dominującym - ze względu na położenie w chromosomach - typem heterochromatyny jest heterochromatyna centromeryczna. Towarzyszy jej pewna ilość heterochromatyny interkalarnej, której udział w budowie poszczególnych chromosomów może być różny, zazwyczaj jednak niewielki. Zastosowana przeze mnie metoda barwienia chromosomów nie ujawniła zupełnie heterochromatyny telomerycznej. Może to dowodzić obecności dwóch różnych pod względem fizykochemicznym frakcji heterochromatyny. Stwierdziłem również niejednakową ilość hoterochromatyny w chromosomach badanych odmian - może to wskazywać na istnienie pewnego polimorfizmu między odmianami gatunku Hordeum vulgare L. Przeprowadzono ponadto analizę jąder interfazowych pod kątem ilości heterochromatyny. Uzyskane wyniki świadczą również o różnej jej ilości u poszczególnych odmian. Uzyskana wyniki rzucają pewne światło na morfologię chromosomów jęczmienia Hordeum vulgare L. oraz na ewolucję jego genomu.