Rocznik Naukowo-Dydaktyczny. Z. 119. Prace Pedagogiczne 9
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Grochmal-Bach, Bożena
Redaktor:
Grochmal-Bach, Bożena
Wydawca:
Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Kraków
ISSN: 0239-2356
Język: pl
Słowa kluczowe:
Doc. dr hab. Jadwiga BaranData: 1988
Metadata
Pokaż pełny rekordStreszczenie
Dnia 27 listopada 1986 roku pożegnaliśmy na zawsze wybitnego pedagoga, wychowawcę młodzieży głuchej i
niedosłyszącej, długoletniego kierownika Katedry Pedagogiki Specjalnej Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Krakowie
doc. dr hab. Jadwigę Baran.
Jej śmierć w pełni sił twórczych spowodowała dotkliwą stratę w gronie pracowników Katedry. Jadwiga Baran dzięki
dobrej organizacji pracy i wewnętrznej dyscyplinie umiała pogodzić działalność zawodową i społeczną. Znaczne są
Jej zasługi w zakresie rozwoju teorii surdopedagogikl i doskonalenia praktyki pedagogicznej. W 1964 roku
przyczyniła się do zorganizowania w naszej Uczelni drugiego w Polsce, po Państwowym Instytucie Pedagogiki
Specjalnej, ośrodka kształcenia surdopedagogów. Stworzyła także w Rabce punkt konsultacyjny dla kadry zajmującej
się dziećmi przewlekle chorymi i kalekimi.
W ostatnim okresie swej działalności doc. dr hab. Jadwiga Baran włączyła się aktywnie do kompleksowych badań z
zakresu rewalidacji dzieci przewlekle chorych, prowadzonych pod kierunkiem prof. dr hab. Jana Rudnika, ówczesnego
dyrektora Oddziału Terenowego Instytutu Matki i Dziecka w Rabce. Badania miały charakter interdyscyplinarny, ze
szczególnym uwzględnieniem roli pedagoga i lekarza.
Doc. dr hab. Jadwiga Baran jest autorką wielu artykułów naukowych i popularyzatorskich z zakresu rewalidacji
dzieci głuchych, rehabilitacji inwalidów słuchu oraz opieki nad dzieckiem głuchym w rodzinie.
Równocześnie Jadwiga Baran pełniła szereg funkcji społecznych m. in. w Związku Nauczycielstwa Polskiego, jako
konsultant pedagogiczny w ośrodkach kształcenia głuchych, była także członkiem wielu komisji i zespołów naukowych
i programowych przy Ministerstwach: Oświaty i Wychowania oraz Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki.
Zmarła była również organizatorem i aktywnym uczestnikiem wielu konferencji naukowych, które miały miejsce w
uczelniach kształcących pedagogów specjalnych. Nadto przewodniczyła komisjom kwalifikacyjnym dla nauczycieli
szkół specjalnych przy ODN w Krakowie i IKN w Warszawie.
Dzięki swej działalności naukowej, dydaktycznej i społecznej była autorytetem w dziedzinie surdopedagogiki i
wybitnym specjalistą - jednym z nielicznych w kraju - z zakresu kształcenia dzieci głuchych i kadr pedagogicznych
związanych z tym zadaniem.
Dla uczczenia Jej pamięci pracownicy Katedry Pedagogiki Specjalnej przygotowali zbiór prac związanych tematycznie
z głównym kierunkiem rewalidacji dzieci i młodzieży niepełnosprawnej.
Pierwsza część, opracowana przez prof. dr hab. Zygmunta Rutę, przedstawia bogaty dorobek naukowy, dydaktyczno-wychowawczy i organizacyjny Zmarłej, bibliografię jej prac oraz wykaz prac doktorskich i magisterskich napisanych
pod jej kierunkiem.
Druga część obejmuje artykuły i komunikaty naukowe pracowników Katedry z zakresu aktualnie prowadzonych badań,
idących w kierunku wytyczonym przez Zmarłą.