| dc.description.abstract | Sytuację prawną jeńców wojennych w najszerszym zakresie
regulują cztery Konwencje Genewskie z 1949. Normy
te uzupełniają zasady prawne wynikające z Protokołu Dodatkowego
I z 1977 roku. Zgodnie z tymi regulacjami początek
ochrony jeńca wojennego rozpoczyna się, gdy kombatant,
będąc osobą hors de combat, czyli niezdolną do walki,
wpadnie w ręce strony przeciwnej. Podobnie, gdy przeciwnik,
który złożył broń, lub nie mając środków obrony, poddaje
się lub w inny sposób nie jest w stanie walczyć lub siebie
bronić, nie może być przedmiotem ataku - jest on jeńcem
wojennym. Status jeńca wojennego przysługuje uczestnikom międzynarodowych
konfliktów zbrojnych oraz w pewnych
szczególnych wypadkach konfliktach wewnętrznych, które
regulowane są przez Protokół Dodatkowy I z 1977 r., tj. wojny
narodowo-wyzwoleńcze. | pl_PL |
