Poezja małej ojczyzny. Józefa Barana powroty do Borzęcina

Abstract

W artykule omówiono kwestie małej ojczyzny w kontekście twórczości poety i prozaika Józefa Barana. Jako materiał do analizy posłużył ostatnio wydany tom Borzęcin. Poezja i proza Józefa Barana (Borzęcin 2014). Autor, mimo iż niejednokrotnie deklaruje się jako twórca uniwersalny, jest mocno związany w swojej twórczości z miejscem urodzenia, stąd częste powroty do krainy dziedzictwa. Podstawowym wyznacznikiem tego świata jest dom rodzinny, ojciec, matka, krewni, przyroda, mitologizuje tę rzeczywistość, nadając jej nieraz wymiar kosmiczny. W konkluzji pada stwierdzenie, iż pisarz niezależnie w jakiej formie się wypowiada, zawsze pozostaje poetą.

The article describes the issue of small homeland in the context of the poet and prose-writer, Józef Baran. The analysis material comprised the newly issued volume entitled Borzęcin. Poezja i proza Józefa Barana (Borzęcin. Poetry and prose of Józef Baran) (Borzęcin 2014). The Author, despite calling himself an universal creator, he is strongly connected in his works to his birth place, hence the often returns to the heritage land. The basic determinant of this world is his family home, father, mother, relatives, nature, he mythologises this reality, giving it a cosmic aspect. In the conclusion there is a statement that the writer is a poet, not matter the form of expression.