Il ministro è tuttora incinta? Fra la norma, l’uso e il parlante

Abstract

In spite of the recent proliferation of feminine names such as ministra (minister.F) and deputata (member of Parliament.F) in the Italian press, the Italian linguistic system continues to waver between prescriptive language norms and language use: some forms appear plausible and are becoming increasingly used; others, though grammatically correct, do not convince. By exploring online linguistic data and interviewing native speakers, this empirical study aims at illustrating the present-day use of Italian feminine agentives. Speakers communicative needs, preferences and linguistic awareness are of particular interest for this study.

Formy żeńskie takie jak ministra (minister.F) czy deputata (posłanka) mnożą się w prasie włoskiej. Mimo to włoski system językowy nadal oscyluje między normą i użyciem. Niektóre nazwy nie wydają się problematyczne, a ich użycie wzrasta; inne natomiast, choć gramatycznie poprawne, nie cieszą się popularnością. W analizie wykorzystano różnorodne dane pochodzące z sieci internetowej oraz informacje i opinie uzyskane od rodzimych użytkowników języka. Głównym celem tego empirycznego studium jest „sfotografowanie” aktualnej sytuacji dotyczącej użycia żeńskich nazw wykonawców czynności w języku włoskim, ze szczególnym uwzględnieniem zagadnienia świadomości językowej, potrzeb komunikacyjnych oraz preferencji użytkowników języka, którzy codziennie konfrontują się z zachodzącymi w słownictwie zmianami.