I manuali di italiano per autodidatti nella Polonia del primo Novecento – un caso esemplare: Praktyczna metoda języka włoskiego di F. Giannini e C. Moscheni
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Jamrozik, Elżbieta
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 237, Studia de Cultura 9 (3) (2017), s. [194]-207
Język: it
Słowa kluczowe:
Italian languageteaching
teach yourself books
grammar-translation method
conversation
język włoski
nauczanie
samouczek
metoda gramatyczno-tłumaczeniowa
konwersacja
Data: 2017
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
The paper aims to present the history of teaching foreign languages in Poland at the beginning
of the twentieth century and, on this background, the Italian manual Praktyczna metoda
języka włoskiego of Fortunato Giannini and Carlo Moscheni. The structure of the manual and
the various methodological solutions applied by the authors in the teaching process reveal
the importance of the contrastive, philological and pragmatic approach in various parts of
the manual. At the meantime are accentuated informations on Italian language and culture. Celem artykułu jest przedstawienie specyfiki nauczania języka włoskiego w Polsce w pierwszej
połowie XX wieku. Na tle ogólnej charakterystyki nauczania języków obcych język włoski
– nie objęty programem nauczania szkolnego po odzyskaniu niepodległości – jawi się jako
język niszowy, dlatego też publikowane w omawianym okresie podręczniki przeznaczone są
w dużej mierze do samodzielnej nauki. Jako reprezentatywny dla tej kategorii został omówiony
podręcznik Praktyczna metoda języka włoskiego autorstwa F. Gianniniego i C. Moscheni.
Ilustrowana przykładami analiza przedstawia sposób, w jaki łączy on aplikację metody
gramatyczno-tłumaczeniowej z elementami metod bezpośrednich, nakierowanych na wykształcenie
kompetencji komunikacyjnych, odpowiadając w ten sposób na oczekiwania
użytkownika języka włoskiego w tym okresie historycznym.