Miasto niekończącej się tułaczki. Pejzaż Los Angeles w twórczości filmowej Michaela Manna

Abstract

W Los Angeles, przestrzeni ciągłej podróży, wątpliwą ostoję dla znużonych nomadów wyznaczają wyłącznie pokoje hotelowe, niewyposażone domy i centra handlowe. Terytorium miasta jest zaś wytyczane przez labirynty dróg, torów kolejowych i pasów startowych, które stanowią z jednej strony drogę ucieczki z metropolii, z drugiej zaś częstokroć prowadzą z powrotem do opuszczanej przestrzeni. Namysł nad ekranową konstrukcją ponowoczesnego miasta jest elementem analizy czasów niekończącej się tułaczki, charakteryzującej dynamiczny ekosystem współczesności.

In Los Angeles, the space of constant travel, the dubious refuge for tired nomads are hotel rooms, unfurnished houses, and shopping centers. The city’s territory is defined by a labyrinth of roads, railroads, and runways. They allow to escape from the metropolis but they often lead back to the abandoned spaces. A study of representation of the postmodern city is an element of the analysis of the world of endless wandering which characterizes the dynamic ecosystem of the present day.