Językowy dialog z tradycją w Barbarze Radziwiłłównie z Jaworzna-Szczakowej Michała Witkowskiego
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Jochymek, Renata
Źródło: Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 67, Studia Historicolitteraria 9 (2009), s. [239]-245
Język: pl
Data: 2009
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Dokument cyfrowy wytworzony, opracowany, opublikowany oraz finansowany w ramach programu "Społeczna Odpowiedzialność Nauki" - modułu "Wsparcie dla bibliotek naukowych" przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego w projekcie nr rej. SONB/SP/465103/2020 pt. "Organizacja kolekcji czasopism naukowych w Repozytorium UP wraz z wykonaniem rekordów analitycznych".Streszczenie
In “Barbara Radziwillowna”, Michał Witkowski uses typization, which is the intensity of features and extreme conventionalization of all elements of the presented world. This attitude is used to create a better relationship with the recipient. It continuosly relates to the kitsch and introduces quotation and quasi-quotation to the main character’s monologue.
Hubert Z. is a simpleton who has got only one dream – to be a rich man. The hero is apparently a mysterious person. The Comparison to Barbara Radziwillowna allows him to present himself as a Romantic unhappy lover, who recites Romantic poems of the 19th century. He is fascinated with the treasures brought to his pawnshop, which create a specific world order.
It results in the mythologization and mythicization of the outer. Hubert tries to be a component of the reality, but he does not suit it. Maybe this is because Witkowski, saving his hero from outgrowing, uses the poetics of scandal an creates the ironic and a real person.