Examining oral skills in lower secondary school in Norway – a closer look at genre and situation

Abstract

W Norwegii egzaminy ze sprawności mówienia są przeprowadzane samodzielnie przez szkoły. To powoduje, że nauczyciele sami muszą przygotować zadania egzaminacyjne oraz kryteria oceny. Chociaż narodowy program nauczania wskazuje na wiele celów związanych ze sprawnością mówienia, artykuł ten skupia się na jednym z nich: „uczniowie powinni być w stanie dostosować swój język mówiony i pisany do płci i sytuacji”. W oparciu o system sformułowany przez Halliday’a (1994), lokalne egzaminy ze sprawności mówienia oraz kryteria ich oceny zostały przeanalizowane pod kątem stopnia, w jakim odnoszą się do wspomnianego wyżej celu, w oparciu o podstawowe aspekty dynamicznej teorii językowej (Larsen-Freeman and Cameron 2008), oraz definicję płci sformułowaną przez Bahtia (2004). Materiały badawcze pochodzą z egzaminów przeprowadzonych w rejonie Oslo w latach 2009 i 2010. Wyniki wskazują na szeroki zakres tematyki, częste użycie słowa ‘present’ bez wskazania celowości jego użycia, oraz brak jednoznacznie zdefiniowanego odbiorcy wypowiedzi.