| dc.description.abstract | Grzeczność w języku obcym, a zwłaszcza w języku używanym do celów komunikacji międzynarodowej, wymaga nie tylko
opanowania odpowiednich środków językowych, ale również modyfikacji kulturowo uwarunkowanych wzorców zachowania.
To, co normalne w jednej wspólnocie językowej, w innej wydawać się może dziwne lub niewłaściwe.
Dążąc do rozwijania kompetencji pragmatycznej w języku angielskim jako międzynarodowym, napotykamy na szereg pytań.
Czym grozi nawet częściowe porzucenie własnych wzorców grzecznościowych? Czy przyjmując wzorce anglosaskie spotkamy
się ze zrozumieniem rozmówców z jeszcze innych kręgów kulturowych? Czy istnieje inne rozwiązanie?
Opisane w artykule badanie jest próbą określenia norm zachowań grzecznościowych świata anglosaskiego wchodzących do
repertuaru zachowań osób, które posługują się angielskim jako lingua franca, w odróżnieniu od norm, które budzą
zastrzeżenia i zostają modyfikowane. Czy modyfikacja ta odbywa się pod wpływem kultury rodzimej? Respondentami
badania są studenci anglistyki kończący cykl nauczycielskich studiów magisterskich. | pl |
