Pokaż uproszczony rekord

dc.contributor.authorKucelman, Ewapl
dc.date.accessioned2025-03-18T14:20:42Z
dc.date.available2025-03-18T14:20:42Z
dc.date.issued2012
dc.identifier.citationAnnales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. 117, Studia Anglica 2 (2012), s. [109]-117pl
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/11716/13629
dc.description.abstractWedług najnowszych teorii, grupa imienna stanowi część składową większej frazy, zwanej frazą przedimkową (DP). W języku angielskim obowiązują ścisłe zasady określające pozycję poszczególnych elementów tworzących frazę przedimkową. Do najważniejszych z nich należy wymóg dotyczący pozycji przedimka, który musi poprzedzać pozostałe elementy składowe. W języku polskim zasady te nie zawsze obowiązują. I tak, choć w wielu przypadkach przedimek napotyka się przed rzeczownikiem, nie jest to jedyny wariant pozycyjny. Pozycja przedimka w języku polskim wpływa w znacznej mierze na interpretację całej frazy. Podobne zachowanie zaobserwować można w przypadku pozycji przymiotnika względem rzeczownika. W języku angielskim, poza nielicznymi wyjątkami, przymiotnik umiejscowiony jest przed rzeczownikiem. W języku polskim istnieje wyraźny podział na przymiotniki opisujące cechy inherentne oraz przymiotniki opisujące cechy akcydentalne. W zależności od znaczenia, przymiotnik może występować przed rzeczownikiem, lub też po nim. W pierwszym przypadku, przymiotnik interpretowany jest jako odnoszący się do cechy akcydentalnej, w drugim natomiast, jako opisujący cechę inherentną. Zarówno w przypadku przedimka, jak i przymiotnika, różnice pozycyjne obserwowane w języku polskim są rezultatem przesunięć przedimków lub rzeczownika do pewnych pustych pozycji funkcyjnych.pl
dc.language.isoenpl
dc.titleThe structure of the noun phrase in English and Polishen
dc.title.alternativeStruktura grupy imienia w języku polskim i angielskimpl
dc.typeArticlepl


Pliki tej pozycji

Thumbnail

Pozycja umieszczona jest w następujących kolekcjach

Pokaż uproszczony rekord