Metakrytyka teatralna 1918-1939

Abstract

Praca jest pierwszą w Polsce próbą szerszego ujęcia teatralnej metakrytyki, rozumianej jako myślowe ciągi form, ich rozpad lub nowe konfiguracje. Autor wyjaśnia główne pojęcia metodologicznej refleksji nad krytyką krytyki; porusza zagadnienia delimitacyjne przekazów krytycznych wobec sztuki, krytyki literackiej, socjologii; omawia zależność krytyka od wydawcy i przedsiębiorstwa teatralnego; z teoretycznego oraz praktycznego punktu widzenia opisuje podmiotowe i przedmiotowe uwarunkowania analizy, interpretacji, wartościowania; rozpatruje te czynności pod względem dramaturgii, aktorstwa, spraw reżysersko-inscenizacyjnych; bierze pod uwagę oczekiwania odbiorcy wypowiedzi krytycznej. Książka powinna zainteresować nie tylko historyków krytyki teatralnej, która wciąż poszukuje monografisty. Może być zachętą do porównania przedmiotu piśmiennictwa krytycznoteatralnego z przedmiotem badań teatrologicznych.