Szlaki ewolucyjne w obrębie rodzaju Secale L. w świetle badań nad liniowym zróżnicowaniem chromosomów u wybranych gatunków
View/ Open
Author:
Krawczyk, Józef
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-advisor:
Rozmus, Mieczysław
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Date: 1994
Metadata
Show full item recordDescription:
Wyższa Szkoła Pedagogiczna im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Wydział Geograficzno-Biologiczny. Instytut Biologii. Zakład Genetyki i Cytologii. Praca doktorska - promotor: prof. dr hab. Mieczysław Rozmus.Abstract
Gatunkiem filogenetyczne najstarszym wydaje się być S.silvestre.
W równoległym procesie ewolucji z S.silvestre odróżnicowały się gatunki jedno i wieloletnie.
Różnicowaniu gatunków towarzyszyła amplifikacja segmentów heterochromatyny. W obrębie gatunków jednorocznych równomierna we wszystkich chromosomach, u wieloletnich wybiórczo w jednym lub dwóch chromosomach następował gwałtowny jej wzrost.
Otrzymane wyniki potwierdziły z pewnym zastrzeżeniem słuszność poglądu Roshevitza (1948) w kwestii podziału rodzaju Secale na gatunki.
Uzyskane wyniki wskazują na wyraźną odrębność systematyczną S.dalmaticum w stosunku do pozostałych gatunków sekcji Kuprianovia.
Badania te w całej rozciągłości potwierdziły rolę heterochromatyny w ewolucji kariotypu. Zmiany w makrostrukturze genomu odgrywają większą rolę w ewolucji kariotypu niż mutacje genowe. Mayer (1974) podkreśla, że w większości przypadków nowe cechy nie powstają poprzez mutacje genowe ale przez reorganizację genotypu.