Rozwój procedur stosowanych przez uczniów klas V-VIII przy przekształcaniu wyrażeń algebraicznych

Abstract

Celem opisanych badań było uzyskanie informacji do wstępnego opisu procesu uczenia się przekształceń algebraicznych (u uczniów w wieku 13-15 lat) Oto zasadnicze tezy pracy: 1. Funkcjonujące w tradycji metodycznej przekonanie o tym, że uczniowie wykonują przekształcenia algebraiczne w oparciu o pięć podstawowych praw działań (aksjomaty pierścienia algebraicznego) okazało się niesłuszne. 2. Analiza stopnia trudności przekształceń (tj. procentów niepoprawnych odpowiedzi) i rodzaju trudności przekształceń (typów popełnionych błędów) unaoczniła fakt grupowania się pewnych typów przekształceń – tworzenia się regularnych hierarchii trudności, wynikających z procedur uczniowskich. 3. Wśród uczniów przekształcających wyrażenia algebraiczne wyłaniają się trzy grupy różniące się stopniem sukcesu w przekształceniach tożsamościowych, stosujące odmienne kombinacje typów procedur (procedury ich ulegają też zazwyczaj innym rodzajom przemian). Fakt ten sugeruje funkcjonowanie co najmniej trzech różnych dróg rozwoju uczniów w zakresie przekształceń algebraicznych (dwie prowadzą często do sukcesu).