| dc.description.abstract | Doskonalenie metod i technik nauczania i uczenia się jest jednym z najbardziej aktualnych zadań stojących przed
polską szkołą w okresie rozpoczętej reformy programowej.
W glottodydaktyce istnieje jeszcze szereg problemów teoretycznych, które wymagają eksperymentalnego zbadania i
zweryfikowania. Do nich, niewątpliwie, należy problem kształtowania sprawności rozumienia mowy obcej ze słuchu.
Problem ten wzbudza w ostatnim dziesięcioleciu żywe zainteresowanie zarówno teoretyków nauczania języków obcych,
psychologów i językoznawców, jak i samych nauczycieli praktyków. Wiąże się to zapewne z ważną rolą, jaką słuchanie
ze zrozumieniem odgrywa w procesie komunikacji językowej w różnych sytuacjach: na lekcjach, podczas korzystania z
takich środków przekazu jak radio, film i telewizja, przy słuchaniu płyt i taśm magnetofonowych, czy też w
bezpośrednim kontakcie z rodowitymi użytkownikami języka.
Aktualność podjętego tematu polega również na tym, że w nowym programie nauczania języka rosyjskiego, który jest
realizowany w szkole podstawowej od września 1983 roku, omawiana sprawność po raz pierwszy została wyróżniona jako
sprawność autonomiczna, a na poziomie klas V-VI zaliczona do sprawności wiodących. Wymaga to nowego spojrzenia na
sprawność rozumienia mowy.
Prezentowana praca składa się z wprowadzenia, pięciu rozdziałów, przypisów, bibliografii i aneksów.
Wprowadzenie zawiera uzasadnienie wyboru tematu, krótki przegląd polskiej literatury glottodydaktycznej na temat
kształtowania sprawności rozumienia mowy, z którego wynikają wnioski istotne dla podejmowanych badań, zawiera także
ustalenie terminologii podstawowej.
W rozdziale pierwszym zaprezentowane zostały psycholingwistyczne mechanizmy procesu rozumienia mowy, czynniki
determinujące prawidłową percepcję słuchową oraz ważne problemy dydaktyczne związane z rozumieniem mewy, poruszane
w literaturze glottodydaktycznej polskiej i radzieckiej.
W rozdziale drugim analizowany jest stan obecny kształtowania sprawności rozumienia mowy w szkole polskiej. Analiza
dotyczy programów nauczania języka rosyjskiego i książek przedmiotowo-metodycznych w aspekcie omawianej sprawności.
Przedmiotem analizy są również wyniki badań dotyczących sposobów kształtowania sprawności rozumienia mowy na
lekcjach języka rosyjskiego oraz dotyczących tempa mowy nauczycieli języka rosyjskiego, i materiałów audialnych
stosowanych w szkołach.
Rozdział trzeci zawiera prepozycję metodyczną kształtowania sprawności rozumienia mowy poprzez adekwatny system
ćwiczeń w oparciu o audytywne teksty monologowe na lekcjach języka rosyjskiego w szkole podstawowej i
ponadpodstawowej.
Proponowany system ćwiczeń sprawdzony został w nauczaniu eksperymentalnym w klasach siódmych szkoły podstawowej w
roku szkolnym 1981/82 i zweryfikowany w badaniu retencyjnym w roku szkolnym 1982/83. Wyniki eksperymentu
zamieszczone są w rozdziale czwartym. W tym rozdziale przedstawiono również metodologię badań.
W ostatnim, piątym rozdziale zawarta jest analiza i interpretacja uzyskanych w badaniu wyników i oparte na nich
wnioskowanie.
Pracę zamykają przypisy, wykaz bibliografii i aneksy, zawierające materiały dydaktyczne z badań. | pl_PL |
