HORYZONT Dysonans poznawczy między obiektem a jego wizerunkiem
Oglądaj/ Otwórz
Autor:
Głazik, Krescenty Grzegorz Maria
Promotor:
Sajduk, Marek
Język: pl
Słowa kluczowe:
horyzontdysonans poznawczy
percepcja
perspektywa
horizon
cognitive dissonance
perception
perspective
Data: 2019-05-24
Metadata
Pokaż pełny rekordOpis:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Wydział Sztuki. Rozprawa doktorska - promotor: prof. dr hab. Marek Sajduk.Streszczenie
Horyzont to linia dzieląca niebo i ziemię, granica tego, co możemy dostrzec. Horyzont określa też granice znaczeń
otaczających nas obiektów. „Horizon 202" to nazwa aparatu, którym wykonane zostały fotografie będące bazą tej
pracy. Zdjęcia, które stanowią materiał wyjściowy do projektu wykonane zostały panoramiczną, radziecką kamerą
„Horizon 202". Ze względu na specyfikę tego urządzenia zapis przebiega liniowo w czasie i nie jest równoczesny na
całej powierzchni. Ta właściwość determinuje powstanie charakterystycznych zdjęć, w których odwzorowanie
przestrzeni odbiega od tego widzianych w rzeczywistości.
Prace zrealizowane w ramach rozprawy doktorskiej rozpoczyna instalacja-projekcja prezentująca Kolumnadę Berniniego
(Plac św. Piotra w Watykanie) poddaną osobliwemu zabiegowi wykorzystującemu elastyczność ekranu, na którym jest
wyświetlana. Główny zestaw prac to 9 czarno-białych wydruków wykonanych z analogowych negatywów. Obraz
przedstawionych obiektów architektonicznych jest wiarygodny, choć odbiega od stanu faktycznego. Prawdziwy układ
budowli obejrzeć można na dołączonych do zdjęć, odręcznie narysowanych planach obiektów, z zaznaczonym na czerwono
obszarem pokazanym na zdjęciu. Ostatnim elementem są 3 widoki morskiego horyzontu: wypukły, dla wiedzących, że
Ziemia jest okrągła; płaski, dla widzących, że Ziemia jest płaska; wklęsły, dla wierzących, że Ziemia jest wklęsła For the photographs which are the starting point of my work 1 used the panoramic, Russian camera Horizon 202. The
idiosyncrasy of this camera means that the image is recorded in a linear way in time and is not simultaneous on the
whole surface. This technical peculiarity creates specific photographs, where the mapped space is different from
what we see in reality.
The opening work of my doctoral dissertation is an installation-projection presenting (an image of) Bernini's
colonnades (St.Peter's Squarp in the Vatican) which uses the flexibility of the screen on which it is projected . 9
black-and-white prints made out of analogue negatives constitute the main body of my work. The image of
architectural objects presented is credible, even though it differs from the actual state.
One can see the real composition of the buildings on the drafts attached to the photographs. The part shown in the
photographs is marked in red. The last part of my work consists of three images of see horizons: the convex one for
those who know that the Earth is round; the flat one for those who see that the Earth is flat and the concave for
those who believe that the Earth is concave.