Ontogeneza Allium cepa L. pod wpływem morestanu w świetle badań morfologicznych i cytologicznych

Abstract

W toku niniejszej pracy przeprowadzono badania nad wpływem Morestanu dotyczące cyklu życiowego komórek oraz ontogenezy roślin Allium cepa L. W badaniach stosowano dawkę 0,5 g/l i 1 g/l H[2]O. Badania cytologiczne wykazały,że substancja czynna zawarta w Morestanie stymuluje rozpoczęcie mitozy, a więc wejście komórek w stadium profazy, lecz tylko część komórek dochodzi do metafazy, a następnie kończy podział przechodząc przez stadium ana- telofazy. W komórkach merystematycznych stożków wzrostu siewek wyhodowanych z nasion roślin traktowanych stwierdzono, że preparat ten nie wpływa na częstotliwość mitoz w dawce zalecanej przez producenta; podwojenie dawki powoduje stymulację podziałów mitotycznych. Na podstawie obserwacji kolejnych etapów podziału mitotycznego stwierdzono, że substancja czynna jest w niewielkim stopniu mutageniczna. W komórkach stożków wzrostu siewek nie stwierdzono istotnych zaburzeń w przebiegu mitozy. Okaytiochinoks nie powoduje zakłóceń w przebiegu mejozy w mikrosporocytach. Preparat badany w niniejszym eksperymencie nie powoduje zmian morfologicznych liści, natomiast stwierdzono degenerację kilku kwiatostanów oraz zmiany morfologiczne kwiatów. Substancja czynna zawarta w Morestanie powoduje przyśpieszenie formowania się kwiatostanów, wcześniejsze zakwitanie oraz wpływa dodatnio na liczby zawiązujących się kwiatów w kwiatostanach. Rośliny traktowane wydały więcej nasion niż rośliny kontrolne. Ciężar 1000 nasion w przypadku stężenia II był wyższy niż w kontroli. Oznaczenie energii i siły kiełkowania nasion wykazało pewne różnice między nasionami kontrolnymi, a nasionami pochodzącymi z roślin traktowanych stężeniem II. Wzrost stężenia wpłynął korzystnie na energię i siłę kiełkowania nasion. Stężenie 0,5 g/l H[2]O powodowało tworzenie się cebul o butelkowatym kształcie i niezasychającej szyjce, natomiast stężenie 1 g/l H[2]O powodowało tworzenie się cebul o zwiększonych średnicach w stosunku do kontroli. Wydaje się, że zaobserwowane w tym pokoleniu cechy cebul powstały jako konsekwencja mutacji genowych indukowanych tym preparatem; badania genetyczne następnych pokoleń pozwolą zweryfikować tę hipotezę.