| dc.description.abstract | W ciągu trzydziestu ostatnich lat w pedagogice specjalnej nastąpiły ogromne zmiany. Najnowsza wiedza medyczna,
psychologiczna i pedagogiczna oraz upowszechniający się integracyjny model kształcenia dzieci niepełnosprawnych
spowodowały, że poszukuje się nowych rozwiązań w różnych dziedzinach życia; dotyczy to zarówno aspektów teoretycznych, jak i
praktycznych.
Istnieje pilna potrzeba upowszechniania nowej wiedzy i nowych doświadczeń na temat osiągnięć i możliwości rozwoju
konkretnych osób niepełnosprawnych. Nigdy bowiem, nawet wobec ewolucyjnych zmian postaw wobec upośledzonych, którzy
wykazują różne odchylenia od normy w funkcjonowaniu fizycznym, umysłowym, emocjonalnym czy społecznym, nie jest tak, że
właściwa może być tylko jedna postawa, jedna koncepcja kształcenia czy jedna strategia nauczania.
W Polsce prace badawcze dotyczące możliwości rozwoju i kształcenia dzieci i młodzieży niepełnosprawnej (niewidomej,
niesłyszącej, upośledzonej umysłowo, przewlekle chorej, niesprawnej ruchowo, z trudnościami w uczeniu się, z zaburzeniami
mowy, niedostosowanej społecznie) prowadzone są w różnych ośrodkach. Jednym z nich jest ośrodek krakowski, w którym od
wielu lat podejmowane były badania naukowe dające podstawę do formułowania ogólnych reguł dotyczących modernizacji
procesu dydaktyczno-wychowawczego w szkołach specjalnych czy zaleceń metodycznych określających uwarunkowania
przebiegu i efektów procesu rewalidacji jednostek niepełnosprawnych.
Tom, który oddajemy do rąk Czytelnika, stanowi zbiór wybranych doniesień z badań prowadzonych w Katedrze Pedagogiki
Specjalnej w ostatnich czterech latach; badania związane są z indywidualnymi zainteresowaniami i specjalizacją poszczególnych
pracowników Katedry.
Zamieszczone w niniejszym zbiorze artykuły, stanowiące częstokroć wstępne rozpoznanie zagadnień wymagających dalszych
systematycznych badań, zgrupowane zostały (umownie) w trzech grupach tematycznych mających nawiązywać bezpośrednio lub
pośrednio do problemów nurtujących pedagogów specjalnych: I. Problemy rodzin dzieci z upośledzeniem, II. Czynniki różnicujące
szanse edukacyjne uczniów niepełnosprawnych, III. Efektywność nauczania - uczenia się dzieci niepełnosprawnych.
W trakcie dyskusji na temat praw i obowiązków rodziców dzieci niepełnosprawnych, działań na rzecz integracji szkolnej i
społecznej osób niepełnosprawnych należy sprawdzać wciąż na nowo i rozważać dylematy rehabilitacji.
Żywimy nadzieję, iż przedstawione wyniki badań i przemyślenia będą wykorzystane do modelowania edukacji integracyjnej w
poszczególnych subdyscyplinach pedagogiki specjalnej. | pl_PL |
