Relations in families with mentally disabled children

Abstract

Stworzenie bliskiej więzi z rodzicami jest jedną z podstawowych potrzeb dziecka. W proces ten zaangażowane są obydwie strony. W przypadku rodzin z dzieckiem upośledzonym umysłowo możemy przypuszczać istnienie pewnej specyfiki tej relacji. Dzieci te najczęściej charakteryzują się znacznie uboższymi reakcjami. Z kolei na reakcje rodziców może wpływać to, czy dziecko zostało przez nich zaakceptowane. Badania pokazują ciekawe różnice pomiędzy tym, jak relacje z dzieckiem nawiązują ojcowie, a jak matki. Upośledzenie umysłowe dziecka nie powinno być jednak traktowane jako czynnik negatywnie determinujący jego relacje z rodzicami, a raczej jako jeden z czynników ryzyka, który może, ale nie musi zaburzać rodzinnych więzi.