Unfavorable influence of parental upbringing - genesis and effects on selected spheres of the functioning of a child with intellectual disability

Abstract

Wartość metod i technik wykorzystywanych w interakcji rodzica z dzieckiem zależy w znacznej mierze od jakości relacji emocjonalnych istniejących pomiędzy obiema osobami. Brak pozytywnych więzi emocjonalnych może skutkować odrzuceniem dziecka ze wszystkimi negatywnymi konsekwencjami, jakie z tego dla niego wynikają. Jednocześnie miłość i bezwarunkowa akceptacja przyczyniają się do podejmowania przez rodziców czynności wspomagających rozwój dziecka. Ta bezwarunkowa akceptacja może jednak sprawić wiele trudności, dlatego też rodzicom potrzebne jest wsparcie i pomoc z zewnątrz. Rodziny borykające się z problemem zaburzeń rozwojowych dziecka potrzebują: 1) akceptacji społecznej (proces akceptacji dziecka przebiega łatwiej, gdy rodzice czują, że zarówno oni, jak i ich dziecko są akceptowani przez społeczeństwo), 2) odpowiedniego miejsca w systemie opieki instytucjonalnej, edukacji i rehabilitacji, 3) informacji o stanie dziecka i potencjalnych metodach niesienia pomocy, 4) pomocy specjalistycznej nakierowanej zarówno na dziecko (psychoterapia, dostosowany program edukacyjny i terapeutyczny), jak i na rodziców (wskazówki dotyczące pracy z upośledzonym dzieckiem oraz niekiedy pomoc psychoterapeutyczna), a także 5) społeczności, która zapewnia poczucie więzi emocjonalnej i wsparcia oraz daje konstruktywny przykład radzenia sobie z trudną sytuacją. Ignorowanie tych oczekiwań przez odpowiedzialne instytucje społeczne zwraca się przeciwko dziecku.