dc.description.abstract | Prawo do bezpieczeństwa przysługuje wszystkim bez względu na płeć, rasę, kolor skóry, pochodzenie etniczne czy
społeczne, cechy genetyczne, język, religię lub przekonania, poglądy polityczne i wszelkie inne, przynależność do
mniejszości narodowej, majątek, urodzenie, sprawność/niepełnosprawność, wiek, a także orientację seksualną. W
wymiarze podmiotowym bezpieczeństwo stanowi dla człowieka wartość ponadczasową, dzięki której może on przekształcać
środowisko, w którym żyje. Kontrolując zagrożenia oraz ich uwarunkowania prowadzące do szkód fizycznych i
psychicznych, umożliwiamy jednostce realizowanie aspiracji i zamierzeń tudzież osiąganie satysfakcji.
Bezpieczeństwo jest również gwarancją stałego, zrównoważonego rozwoju społecznego i ekonomicznego, stanowi
określony zasób i środek pomagający w poprawie jakości życia. Różnorodność działań podejmowanych na rzecz
bezpieczeństwa zależy w dużym stopniu od naszej zdolności dostrzegania zagrożeń. Subiektywność interpretacji
powoduje, że to, co dla jednych stanowi kluczowe zagrożenie, dla innych ma wartość drugorzędną.
Współczesny zasób zagrożeń jest bardzo obszerny. Najczęściej uwzględnia się m.in. zagrożenia naturalne,
gospodarcze, polityczne, demograficzne, kulturowe, ideologiczne, techniczne. Jeśli weźmie się pod uwagę charakter
zagrożeń, działania na rzecz poprawy bezpieczeństwa mogą przybrać postać defensywną lub ofensywną. W przypadku
pierwszych skupiamy się wyłącznie na obronie przed napotykanymi zagrożeniami, w przypadku drugich natomiast
podejmujemy czynności służące ich eliminacji.
Niniejsza monografia zawiera opracowania stanowiące wynik prowadzonych badań, napisane przez przedstawicieli
różnych dyscyplin naukowych reprezentujących ośrodki uniwersyteckie w całym kraju i za granicą. To zróżnicowanie
umożliwia ogląd prezentowanej problematyki z wielu perspektyw, stanowi także przyczynek do dyskusji na temat wyzwań
współczesności i działań edukacyjnych na rzecz poprawy bezpieczeństwa. Mówiąc o wyzwaniach, mamy na myśli określone
sytuacje, okoliczności i zdarzenia, które zmuszają nas do udzielenia odpowiedzi oraz podjęcia określonych działań
edukacyjnych na rzecz eliminacji zagrożeń, które wpływają bezpośrednio lub pośrednio na bezpieczeństwo jednostki,
społeczeństwa czy narodu.
Część pierwsza pracy Edukacja a bezpieczeństwo to wszechstronny opis roli, jaką pełni edukacja dla bezpieczeństwa w
przygotowaniu młodego pokolenia do funkcjonowania w dynamicznie zmieniających się warunkach życia. Autorzy
poszczególnych tekstów wskazują m.in. na konieczność zdiagnozowania trudności, kłopotów, problemów i niedostatków
we współczesnej szkole w zakresie bezpieczeństwa. Podkreślają, że istotne jest oparcie edukacji na podstawowych
wartościach, takich jak: bezpieczeństwo, zdrowie, dobro, odpowiedzialność, prawda i wolność. Wskazują na rolę
rodziny oraz edukacji w kształtowaniu poczucia bezpieczeństwa społecznego i osobistego nauczycieli i uczniów. Z
uwagi na fakt, iż zagrożenia wojną i konfliktami zbrojnymi w XXI wieku nabierają nowego znaczenia, podkreślono
także konieczność wzbogacenia programów edukacji dla bezpieczeństwa o dorobek polemologii i irenologii oraz
wypracowania skutecznych inicjatyw pokojowych.
Mając świadomość, iż bezpieczeństwo stanowi nieodłączny element praw człowieka, w części drugiej pracy
Bezpieczeństwo a społeczeństwo zwrócono uwagę na rozwiązania prawne, wskazując na kwestie odpowiedzialności organów
ustawodawczych i wykonawczych w tej dziedzinie, a także odpowiedzialność rodziców i instytucjonalnych opiekunów w
zakresie bezpieczeństwa dziecka. W części tej znalazła się również charakterystyka współczesnych zagrożeń
bezpieczeństwa, wybranych zagadnień z zakresu zarządzania bezpieczeństwem, ze szczególnym uwzględnieniem kultury
bezpieczeństwa i kapitału społecznego, a także analiza praktycznych rozwiązań dotyczących poprawy bezpieczeństwa
lokalnego w wybranych krajach europejskich. | pl_PL |