L'univers théâtral dans les drames et dans la prose de Jean Genett

Abstract

Praca dotyczy literatury Jean Geneta. Ma na celu wykazać, że świat literacki Geneta nosi wszelkie znamiona teatralności: nie tylko w jego dramatach, lecz również w powieściach. Objawia się to poprzez nawiązywanie autora do metafory ”theatrum mundi", przez zagęszczanie iluzji dzięki tworzeniu niezliczonych sobowtórów swoich postaci, uciekanie w świat rytuału i relacji sacrum-profanum. Genet posługuje się też chętnie grą intertekstualną. Wszystkie te zabiegi są dowodem poważnych zaburzeń identyfikacyjnych pisarza, który bezskutecznie poszukuje prawdy o własnej tożsamości. Nie mogąc jej odnaleźć - wybiera teatralny fałsz.

The dissertation concerns the literature of Jean Genet. Its target is to show that the literary world of Genet has all marks of theatrality: both in his dramas and in novels. The author refers to the "theatrum mundi” metaphore, he increases an illusion by creating a great number of doubles of his chracters, he runs away into the world of ritual and sacrum-profanum relation. Genet, makes use willingly of an intertextual playing. All those measures prove the writer's serious problems with self-identification. Genet looks for the truth about his identity without results: in the end, he choses the theatrical false.