Proza Stefana Chwina między autobiografią a fikcją

Abstract

Praca ukazuje prozę Stefana Chwina w aspekcie jej związków z tradycją autobiograficzną oraz diarystyczną, podkreśla się w niej hybrydowy i niejednorodny charakter utworów prozatorskich gdańskiego pisarza, wskazuje na relacje autobiografizmu do fikcjonalności. W sześciu rozdziałach podjęto następujące zagadnienia: przestrzeń autobiograficzna, autokreacja, postawy artysty (świadectwo, wyznanie, wyzwanie), dziennik jako kronika lub fresk z życia epoki, twórczość erudycyjna, relacja nadawca - odbiorca. Podstawę teoretyczną rozprawy określają rozważania (głównie) Philippe'a Lejeun'a i Małgorzaty Czermińskiej, a także (pobocznie) Michała Głowińskiego i Reginy Lubas-Bartoszyńskiej.

The dissertation shows the prose of Stefan Chwin highlighting its relations with autobiographic and diary traditions. It stresses hybrid and non-homogenous character of this Gdańsk-born prose writer. It also points out the relations between autobiographic and ficticious writing. In six chapters the following issues have been raised: autobiographic space, autocreation, attitudes of the artist (testimony, confession, challange), diary as a chronicle or fresco depicting life of the epoch, erudite writing, the relations between sender and the recipient. The theoretical basis of the thesis are mainly the considerations of Philippe Lejeun, Małgorzata Czermińska, and additionally Michał Głowiński, and Regina Lubas-Bartoszyńska.