Film jako komunikat w terapii logopedycznej

Abstract

Powszechna dostępność urządzeń pozwalających rejestrować zdarzenia w momencie ich trwania umożliwiła wprowadzenie tej formy przekazu do praktyki terapeutycznej. W terapii neurologopedycznej film pełni rolę komunikatu dotyczącego poziomu opanowania funkcji poznawczych i systemu językowego, a także daje możliwość terapeucie kontrolowania swoich wypowiedzi i programowanie języka, w jakim buduje wypowiedzi. Film pozwala na weryfikację oddziaływań terapeutycznych, dokumentowanie ich przebiegu. Autorki podkreślają znaczącą rolę takiej dokumentacji dla samodoskonalenia neurologopedów, którzy mogą zobaczyć swoje reakcje i zachowania, ocenić ich skuteczność oraz adekwatność, w razie konieczność wprowadzić odpowiednie zmiany. Filmy pokazujące przebieg zajęć terapeutycznych stanowią także cenne źródło informacji dla rodziców dzieci poddanych terapii. Filmy fabularne przedstawiające historie osób z zaburzeniami rozwoju stanowią ważne źródło informacji dla szerokiego kręgu odbiorców.

The widespread access to devices, which capture audiovisual information for a given amount of time, has served as form of communication between therapists (has served as a source of information for the therapy). In neurologopedic therapy (in speech therapy), a movie serves as a report regarding the level of cognitive functions and language acquisition. Additionally, it ensures that the therapist controls their statements and program the language. A movie allows the verification of therapy plans and the documentation of the therapy. Authors of this article emphasize this specific way of collecting data for the self-improvement of specialists. With this method, therapists can analyze their own reactions and behaviors, evaluate their effectiveness and relevance, and make revisions if necessary. Movies are also a valuable resource for parents. Narrative movies that describe the stories of individuals with developmental disorders are incredible source of information for the mass population.