| dc.description.abstract | Kolejny tom Kultury – Sztuki – Edukacji to ważny głos w dyskusji nad problematyką bardzo szeroko pojętej edukacji
kulturowej, kulturalnej i artystycznej. Ponownie Czytelnik odnajdzie w nim teksty teoretyczne, ale również
nowatorskie oraz innowacyjne rozwiązania praktyczne.
Tom składa się z sześciu części. Część pierwszą, zatytułowaną Edukacja muzyczna i plastyczna, otwiera tekst Ewy
Szatan, która wprowadza nas w świat pedagogiki E. Jaques-Dalcroze’a. Lidia Kataryńczuk-Mania przedstawia w artykule
systemowe ujęcie ekspresji muzycznej. Marta Kondracka-Szala, w swoich rozważaniach, zwraca uwagę na rolę, jaką
pełnią programy nauczania i pakiety metodyczne w realizacji treści edukacji muzycznej na poziomie przedszkola.
Część muzyczną kończą trzy artykuły w języku rosyjskim. Teksty Ally Rastryginy, Dimitrija Otycza i Oleny Otycz
ukazują zmiany, jakie zachodzą w edukacji artystycznej u naszych wschodnich sąsiadów.
Rozważania dotyczące plastyki rozpoczyna bardzo ciekawy artykuł Jacka Pasiecznego dotyczący sztuki ulicy. Autor
wskazuje na wieloaspektowość tego zjawiska (odwołując się do własnych artystyczno-pedagogicznych doświadczeń).
Małgorzata Anna Karczmarzyk i Monika Rysiewicz, w swoich rozważaniach, próbują odpowiedzieć na kilka pytań: Jak
dziecko może odczytywać sztukę abstrakcyjną? Co w niej zobaczy? Jak odczyta obrazy Joana Miró?
Kolejne trzy artykuły poświęcone są kwalifikacjom przyszłych nauczycieli edukacji elementarnej w zakresie plastyki.
Kinga Łapot-Dzierwa i Robert Małoszowski omawiają autorską koncepcję kształcenia studentów kierunków pedagogicznych
w obszarze plastyki. Urszula Szuścik prezentuje celowość i ważność kształcenia studentów pedagogiki i edukacji
artystycznej w zakresie metodyki nauczania plastyki. Tekst Kamila Basia jest kontynuacją tych rozważań. Tym razem
mamy spojrzenie z pozycji młodego artysty, który prezentuje swoje pierwsze doświadczenia pedagogiczne. Część
poświęconą sztukom wizualnym kończy artykuł Svietlany Pagodiny.
Część druga zatytułowana jest: Film i teatr jako przestrzeń edukacyjna. Jerzy Bielunas prezentuje realizację
spektaklu Pamiętnik z powstania warszawskiego. To bardzo osobisty tekst, w którym autor wprowadza nas w magiczny
świat teatru. Marek Brodzki zwraca uwagę na edukacyjny wymiar filmu. Historia w ożywionych obrazach jest próbą
przedstawienia ciekawych, nierzadko kluczowych momentów historii Polski w formie filmowo „ożywionych” obrazów
klasyki polskiego malarstwa historycznego.
W części trzeciej – Literatura i jej wartości edukacyjne – Czytelnik odnajdzie rozważania nad literaturą
(oczywiście w kontekście edukacyjnym). Kinga Kuszak w swoim artykule o bardzo intrygującym tytule pisze o
doświadczeniach kulturowych zapisanych w języku. Katarzyna Slany prezentuje paradygmat „oswojonego” potwora w
postmodernistycznej literaturze dla dzieci. Wanda Matras-Mastalerz pisze o literaturze jako specyficznej
przestrzeni dialogu z młodym człowiekiem. Artykuł Anny Zadęckiej-Cekiery jest poświęcony literaturze współczesnej,
wykorzystywanej w edukacji polonistycznej. Barbara Kurowska i Magdalena Milczewska zwracają uwagę na jeden z
najważniejszych problem tzw. gotowości szkolnej. W zakresie przygotowania do podjęcia nauki czytania i pisania
bardzo ważne jest prawidłowe posługiwanie się językiem ojczystym. W tych dwóch tekstach obok rozważań teoretycznych
Czytelnik odnajdzie również rozwiązania praktyczne.
Część czwarta – Sztuka w terapii – poświęcona jest terapeutycznej funkcji sztuki. Hanna Krauze-Sikorska zwraca
uwagę na ważny problem funkcjonowania dzieci i młodzieży z utrudnieniami oraz zaburzeniami w rozwoju i zachowaniu.
Artykuł Anny Steligi prezentuje bajki, których tematyka tekstów wypełnia lukę edukacyjną w polskim systemie
nauczania, wprowadzając do świadomości dzieci ważne pojęcia inkluzji osób niepełnosprawnych w społeczeństwie.
Waleria Skiba opisując własne doświadczenia, przedstawia działalność teatralną wykorzystywaną w terapii osób
niepełnosprawnych (teatroterapię), jako jedną z wielu form terapeutycznych. Z kolei Katarzyna Nogieć ukazuje
konkretne przykłady pracy nauczyciela-wychowawcy. Autorka wspomina o terapii przez sztukę – tzw. arteterapii – i
wymienia wiele jej odłamów – takich jak: biblioterapia, muzykoterapia, dramatoterapia, choreoterapia.
W części piątej pt. Międzykulturowe i wielokulturowe konteksty edukacji, przeczytamy teksty dotykające problemów
między- i wielokulturowości. Tę część rozpoczyna artykuł Tatiany Andruszczenko, która pisze o twórczości wybitnego
ukraińskiego malarza Tarasa Szewczenki. Dorota Dziewanowska wprowadza nas w świat komunikacji międzykulturowej,
prezentując poglądy na temat mentalności Rosjan, Niemców i Anglików. Urszula Dworska-Kaczmarczyk ukazuje, jak
współcześnie, w dobie renesansu lokalizmu i regionalizmu, ważne jest, aby zachęcać uczniów do poznawania własnego
regionu, jego przeszłości i teraźniejszości. Kolejnym, praktycznym spojrzeniem na tę problematykę jest tekst Anny
Drzewieckiej. Svietlana Chrulkova pisze z kolei o zachowywaniu tożsamości kulturowej przez uczniów rosyjskich.
Całość publikacji zamyka część szósta zatytułowana Kreacyjne wartości edukacji, w której zamieszczono teksty Moniki
Just, skupiającej się na problematyce wczesnego stymulowania myślenia twórczego dzieci, oraz Emilii Musiał,
omawiającej rolę mediów w edukacji dzieci. | pl_PL |
