Natura, człowiek, technologia

Abstract

Człowiek od początku swego istnienia łamie prawa natury. Wyposażony w rozum i wolną wolę przekształca otaczający go świat i siebie samego. Staje wobec wyborów narzuconych przez siły postępu społecznego, technologicznego i naukowego. Chce mieć władzę nad światem i wpływ na rzeczywistość. Ignoruje przyrodę. Odgrywa role lub produkuje własne awatary w świecie wirtualnym. Zmienia poglądy i upodobania, podąża za modą. Pragnie być szczęśliwy. Natura człowieka wpisuje się w historie o przyrodzie opowiedziane w prezentowanych esejach. W pierwszej części książki odsłaniamy naturę nieznaną, życie martwego drewna, prawdziwe nazwy „chabazi”, piękno płazów i ukazujemy łowiectwo z perspektywy ochrony środowiska. W części drugiej chcemy zatrzymać chwilę, czas – zobaczyć, zasmakować, usłyszeć – odkryć przyrodę ponownie. Natura zmysłów jest złożona. Ktoś maluje obrazy pędzlem, inny robi zdjęcia. Łyk kawy – bogactwo smaków, przyroda ma ich wiele. Głosy przyrody to doskonała muzyka, ideał harmonii, rytmu. Kunszt i niedościgniony wzór wirtuozerii. Sztuka jedyna w swoim rodzaju. Technologia wspomaga zmysły. Pozwala dojrzeć to, co najmniejsze (lub niewidoczne) i zatrzymać ułamki sekund, pomaga oszukać lub odszukać smak i słyszeć „trzecim uchem”. Czasem pomaga przeżyć. Człowiek – pro i kontra wobec natury, to temat części trzeciej książki. Naturą ludzką jest pytać. Pytania padają w części czwartej i paradoksalnie oddalają czytelnika od odpowiedzi. Natura stawia człowieka wobec coraz bardziej skomplikowanych wyborów, tylu, ilu jest ludzi – tyle może być dróg i rozwiązań problemów. Aktualne tematy społeczne wpisane są we współczesny świat nowych technologii i osiągnięć naukowych. Autorzy esejów – studenci studium doktoranckiego w Instytucie Biologii Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie – uczestniczyli w konwersatorium z zakresu popularyzacji wybranych problemów biologicznych i środowiskowych. Poszukując dróg upowszechniania wyników badań naukowych, posłużyli się sztuką jako środkiem przekazu znaczeń i komunikacji naukowej. Sztuka bywa skutecznym mediatorem w wielu spornych kwestiach. Pozostawiamy jej Twórcom należne miejsce w dialogu odsłaniającym kolejne obszary ludzkiej niewiedzy.