Z dawnej literatury Maryjnej : zarysy i zbliżenia

Abstract

Książka składa się z dwóch części. Pierwsza - Zarysy: motywy maryjne w dawnej poezji polskiej - mieści cztery przekrojowe studia poświęcone dziejom motywów niepokalanego poczęcia, zwiastowania i Świętej Rodziny, a także recepcji w dawnym piśmiennictwie polskim "królowej sekwencji" - Stabat mater dolorosa. Wraz z wcześniejszymi publikacjami na temat średniowiecznych pieśni o narodzeniu, wniebowzięciu oraz o macierzyństwie Najświętszej Maryi Parmy współtworzą one niemal pełny "cykl mariologiczny", odpowiadający zespołowi głównych motywów teologicznych kultu maryjnego oraz cyklowi najważniejszych uroczystości maryjnych roku liturgicznego. Część druga - Zbliżenia: tropy i lektury - obejmuje również cztery teksty. W pierwszym powracam do interpretacji Bogurodzicy w kontekście teologiczno-liturgicznym, głównie pod wpływem najnowszych propozycji odczytań tekstu pierwszej strofy carnum patrium. Dwie kolejne prace dotyczą staropolskiej recepcji dzieł wybitnych przedstawicieli europejskiego renesansu: poematu Jacopo Sannazara De partu Virginis oraz pism "mariologicznych" Erazma z Rotterdamu. Ostatnia zaś przywraca na karty historii dawnej literatury polskiej postać i twórczość Stanisława Dobińskiego, zapomnianego poety późnego baroku, autora tomiku pt. Świt wierszów na święta Najświętszej Maryi Panny światu wydany.