| dc.description.abstract | Celem niniejszej książki jest analiza zagadnienia ludzkiego cierpienia w kontekście powszechnego doświadczenia
ogólnoludzkiego, przeżywania przez każdego człowieka, z uwzględnieniem jego misterium oraz sensu. Celem jest ujęcie
syntetyczne oraz ukazanie możliwości godnego przeżywania cierpienia w perspektywie odkrycia nie tyle jego istoty,
ile przede wszystkim sensu.
Zamiarem badawczym jest zatem ukazanie przyczyn i koncepcji cierpienia, zaprezentowanie tego zjawiska w sytuacji
choroby przewlekłej i terminalnej, a także ukazanie wartości cierpienia – w perspektywie możliwości odkrywania
sensu cierpienia, radzenia sobie w trudnej sytuacji cierpienia, aby spełniać się jako człowiek, z ukierunkowaniem
ku pełni rozwoju własnego osobowego potencjału. Zastosowanie metody analizy i syntezy pozwala na przedstawienie
współczesnych osiągnięć naukowych dotyczących omawianego zagadnienia. Ujęcie syntetyczne pozwala także na
wyprowadzenie wniosków i podanie sugestii w odniesieniu do odkrycia sensu ludzkiego cierpienia.
Książka ma zatem charakter interdyscyplinarny. Zawiera aspekty filozoficzne, teologiczne, psychologiczne,
pedagogiczne, a także społeczne. Człowiek jest zainteresowany nie tylko przyczyną cierpienia, ale doświadczając go,
uczy się radzenia sobie z cierpieniem, chce podwyższyć swoją jakość życia. To wiąże się z podjęciem wysiłku
odkrywania sensu cierpienia, aby można było zmierzać ku pełnej realizacji własnego życia.
W części pierwszej zaprezentowany jest filozoficzny rys fenomenu cierpienia. Ów rys dotyczy uzasadnienia istnienia
cierpienia przez filozofów starożytności, związanego z pytaniami o przyczynę oraz cel zjawiska cierpienia, a także
ujęcia cierpienia jako kategorii filozoficznej, z jego strukturą, paradoksem, jak również ze wskazaniem na jego
wartość.
Cierpienie jest także ważnym tematem refleksji psychologicznej. Chodzi zarówno o trudne sytuacje, z jakimi człowiek
zmaga się przez całe życie, jak i o reakcje czy postawy wobec nich. Stąd w części drugiej ukazany jest wymiar
psychopedagogiczny cierpienia w chorobie – w perspektywie sensu i jakości życia, z uwzględnieniem sytuacji chorób
przewlekłych i terminalnych – na podstawie wybranych koncepcji zdrowia, choroby oraz sensu życia.
Najpełniejsze jednak ujęcie fenomenu ludzkiego cierpienia, a dokładnie jego sensu, jednocześnie najlepiej ukazujące
również samo określenie fenomen w odniesieniu do podejmowanego tu zagadnienia, prezentowane jest w teologii
chrześcijańskiej. W tradycji chrześcijańskiej istnienie cierpienia, jego ostateczna przyczyna, a także możliwości
odkrycia jego wartości zbawczej w perspektywie cierpiącego Jezusa Chrystusa, jest przedmiotem głębokiej egzegezy.
Obliguje to do podjęcia w ostatniej, trzeciej części książki kwestii zbawczej wartości cierpienia w ujęciu
chrześcijańskim, a ściśle biorąc z punktu widzenia teologii katolickiej.
Każda część książki zawiera dwa rozdziały, które są podzielone na podrozdziały i kończą się podsumowaniem. Wskazane
są też pewne sugestie dotyczące możliwości wieloaspektowej refleksji nad fenomenem ludzkiego cierpienia,
koncepcjami zjawiska cierpienia, jego przyczyną, zmaganiami i trudem w sytuacji choroby przewlekłej i terminalnej,
a także sensem cierpienia i jego wartością zbawczą. | pl |
