| dc.description.abstract | W okresie międzywojennym ludność żydowska w Polsce stanowiła blisko 10 procent ogółu mieszkańców. W województwie
krakowskim jej odsetek był nieco mniejszy, jednak pod względem liczebności była drugą, po Polakach, grupą narodową.
Fakt ten skłonił mnie do podjęcia badań, jaką rolę odgrywała ona w życiu społecznym i gospodarczym tego terenu.
Powszechnie wiadomo, iż udział Żydów w gospodarce Polski międzywojennej był bardzo duży. Podkreśla się na przykład
ich dominację w handlu i rzemiośle. Jednak wiedza ta nie zawsze poparta jest rzetelnymi badaniami historycznymi.
Często wynika z błędnych interpretacji lub przypadkowo zasłyszanych opinii, kształtujących nierzadko fałszywy
obraz. Dlatego wydawało mi się zasadne podjęcie refleksji naukowej dotyczącej tej kwestii. W kręgu moich
szczególnych zainteresowań znalazł się problem życia społecznego i działalności gospodarczej ludności żydowskiej,
któremu do tej pory poświęcano niewiele uwagi.
Niniejsza praca stanowi próbę spojrzenia na to właśnie zagadnienie z perspektywy regionalnej, tj. woj.
krakowskiego, które pod względem stosunków społeczno-gospodarczych można uznać w pewnym sensie za reprezentatywne
dla całej Polski. W porównaniu z resztą kraju należało do obszarów średnio uprzemysłowionych. Natomiast pod
względem osób zatrudnionych w rolnictwie stanowiło przekrój stosunków ogólnopolskich. I jakkolwiek struktura
ludnościowa ukształtowała się tam korzystniej niż na przykład w Małopolsce Wschodniej, to jednak daleka była od
ideału struktury rolniczo- przemysłowej, jaką posiadały zachodnie województwa II Rzeczypospolitej. Niemniej jednak
na terenie województwa można było spotkać kopalnie węgla kamiennego, nafty i soli. W zachodniej jego części
występował przemysł metalurgiczny, maszynowy i ceramiczny. W Mościcach działały potężne zakłady azotowe, w Tarnowie
rozwijał się przemysł odzieżowy, w Białej, Kętach i Andrychowie przemysł włókienniczy oraz na całym terenie
rozrzucony był przemysł drzewny. Ponadto należy nadmienić, iż we wschodniej części województwa rozpoczęto
realizację inwestycji związanych z budową Centralnego Okręgu Przemysłowego, które rokowały nadzieję na szybki
rozwój gospodarczy. Biorąc pod uwagę występowanie bogactw naturalnych i zakładów produkcyjnych, na obszarze woj.
krakowskiego można było wyróżnić dwa zasadnicze okręgi przemysłowe: północno-zachodni, stanowiący przedłużenie
śląskiego basenu węglowego, i południowo-wschodni, obejmujący zachodnią granicę zagłębia naftowego. Pozostałe
tereny zachowywały charakter głównie rolniczy. Ta różnorodność stosunków gospodarczych daje możliwość spojrzenia na
interesujący mnie problem zarówno z perspektywy terenów uprzemysłowionych, jak i rolniczych, które były szczególnie
charakterystyczne dla całego kraju. | pl_PL |
