Spotkania dzieci ze sztuką : program zajęć w edukacji wczesnoszkolnej

Abstract

Wychowanie estetyczne odgrywa niezwykle istotną rolę w kształtowaniu się osobowości człowieka. Wpływa na nasze postawy, wartościowania moralne, zdolność do przeżywania, do działania i tworzenia, a także do funkcjonowania w społeczeństwie. Kształci ono naszą wrażliwość na wartości sztuki i kultury, rozwija wyobraźnię i postawę twórczą. Wiedza o świecie zawarta w dziełach sztuki odsłania się odbiorcy za pośrednictwem symboli, znaków, układów i form, będących nośnikiem uniwersalnych informacji pobudzających do myślenia i dostrzegania otaczającego piękna. Wychowanie estetyczne uczy korzystania ze sztuki w celu zmiany sposobu myślenia i wartościowania, rozbudzania zainteresowań, wzbogacania wiedzy o świecie i życiu, wzmaga aktywizację sił duchowych, afirmuje humanizację życia. Problematyka wychowania estetycznego jako zadania edukacyjnego pojawia się coraz częściej w dyskusji nad przyszłością edukacji humanistycznej skierowanej na wszechstronny rozwój człowieka, a szczególnie na jego możliwości w dziedzinie myślenia twórczego. Autorzy w pracach związanych z wychowaniem estetycznym dziecka zwracają uwagę na potrzebę jego kontaktu ze sztuką i ekspresję własną. Istnieje również wiele propozycji teoretycznych i praktycznych wykorzystujących elementy działań artystycznych lub dzieła sztuki jako ilustracje różnorodnych problemów. Rzadko jednak te propozycje odnoszą się do dzieci w klasach młodszych. Programy szkolne wydają się nie wykorzystywać możliwości zarówno poznawczych, emocjonalnych, jak i ekspresyjnych dzieci w tym okresie. Wprawdzie podkreśla się potrzebę naturalnego rozwoju ekspresji twórczej dziecka, jednakże w propozycjach dydaktycznych brakuje umiejętnie zaprojektowanych stymulacji poznawczych czy działaniowych, stawiających prawdziwe wyzwania. Pierwsze trzy lata edukacji szkolnej są czasem, w którym możliwe wydaje się stworzenie podstaw poznania i zrozumienia zjawisk artystycznych od prehistorii do współczesności. Dzieci w tym okresie cechuje naturalna skłonność do stawiania pytań o przyczyny i skutki zjawisk, przez co tworzy się ich spójny estetycznie obraz rzeczywistości. Cenne wydaje się wykorzystanie tego okresu, również dlatego, że dzieci podchodzą bardzo emocjonalnie do poznawania rzeczywistości, która je zaciekawia i inspiruje. System kształcenia ulega ciągłym przekształceniom w poszukiwaniu najlepszych rozwiązań przez modyfikowanie celów i metod nauczania. Program „Spotkania ze sztuką" jest propozycją opartą na wielkim bogactwie przeżyć gromadzonych przez wieki pod postacią dzieł tworzonych przez artystów. Ważne jest, by dziecko podążało za uczuciami, które wywołuje u niego sztuka. Warto do niej sięgać, warto poszerzać swoją wiedzę i wzbogacać wrażliwość. Dlatego bardzo zachęcam do jak najczęstszych i świadomych spotkań ze sztuką.