Przekład arii operowych jako specyficzne zagadnienie przekładoznawstwa

Abstract

Przekład arii operowych jako specyficzne zagadnienie przekładoznawstwa to pozycja, która powstała z potrzeby wypełnienia swoistej luki, jaka istniała do tej pory w badaniach utworów wokalnych pod kątem translatologicznym. Problematyka związków muzyki ze słowem na potrzeby translatologii nie została jeszcze szczegółowo zbadana. Ta intensywnie rozwijająca się dziedzina obejmuje swoim zakresem przekładanie wszelkich tekstów, a co za tym idzie również tekstów przeznaczonych do prezentacji śpiewem. Mimo iż opery wykonuje się obecnie w językach oryginalnych, uważam, że podjęcie tego interdyscyplinarnego i niepodejmowanego dotąd w badaniach teoretycznych tematu jest ważne zarówno dla translatologii, jak i dla praktyki operowej. Przeprowadzone przeze mnie badania arii operowych dotyczą prozodycznych zależności występujących między tekstem językowym a muzycznym. Za materiał badawczy posłużyły arie z oper kompozytorów niemieckojęzycznych, których wpływ na rozwój opery nie był bez znaczenia. Przedmiotem analiz były opery: Orfeusz Christopha Willibalda Glucka, Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusza Mozarta, Wolny strzelec Carla Marii von Webera oraz dramat muzyczny Richarda Wagnera Tannhäuser. Przedstawione w książce przykłady oznaczyłam następującymi skrótami: G (Gluck), M (Mozart), Wb (Weber) oraz W (Wagner).