Kultura literacka i artystyczna na łamach "Przekroju" Mariana Eilego. Twórcy i analiza zawartości magazynu z lat 1945-1948. T. 1
View/ Open
Author:
Matras-Mastalerz, Wanda
Publisher:
Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-isbn:
978-83-8084-619-7
978-83-8084-620-3 (e-ISBN)
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-issn: 2450-7865
xmlui.dri2xhtml.METS-1.0.item-iso: pl
Subject:
Marian Eiletygodnik "Przekrój"
czasopismo
kultura literacka
kultura artystyczna
Date: 2021
Metadata
Show full item recordAbstract
Niniejsza monografia odnosi się do najbardziej znamiennego fragmentu dziejów tygodnika "Przekrój": okresu
redagowania przez twórcę, pomysłodawcę i najwybitniejszego w jego historii redaktora naczelnego Mariana Eilego.
Jednym z nadrzędnych celów badań było ukazanie znaczenia pisma pełniącego funkcję swoistego „salonu literackiego”
nie tylko w skali krakowskiej, ale również promieniującego na cały kraj, a także jego wpływu na kształtowanie się
oblicza polskiego dziennikarstwa 2. Jak podkreślał Walery Pisarek, magazyn ten wysoko oceniano w środowisku
dziennikarskim i wydawniczym, gdzie „przekrojowa” szkoła redagowania przez wiele lat uchodziła za wzór elegancji 3.
Przyjęto również hipotezę, że „Przekrój” był tygodnikiem kulturotwórczym, socjalizacyjnym i integracyjnym o dużej
sile oddziaływania. „Europeizował” czytelników, popularyzował literaturę i sztukę, dobre obyczaje i postawę
liberalną. Jednocześnie, jak pokazywała Antonina Kłoskowska na przykładzie „przekrojowego” oswajania Picassa,
w tygodniku widoczne było zjawisko „wedetyzacji”, czyli „poklepywania po ramieniu wybitnych twórców”, a więc
strategia typowa dla homogenizacji kultury 4. Badania autorki niniejszej książki zmierzały również do ustalenia,
jakie były metody popularyzacji literatury, w jaki sposób, w jakim stopniu i jak często pismo informowało o
nowościach wydawniczych, zagadnieniach historycznoliterackich, problemach bieżącego życia literackiego,
kulturalnego i obyczajowego.
Książka składa się z dwóch tomów, w których zawarto łącznie siedem rozdziałów. W ich konstruowaniu przyjęto cezurę
czasową, a materiał został przedstawiony w układzie chronologicznym. Tom pierwszy dotyczy genezy „Przekroju” i jego
rozwoju w latach 1945–1948, w tomie drugim omówiono wyniki analizy prasoznawczej tygodnika za lata 1949–1969.
Całość została podzielona na trzy etapy: okres pomiędzy zjazdem szczecińskim a przełomem październikowym (1949–
1956), czasy „małej stabilizacji” (1957–marzec 1968) oraz schyłek epoki Mariana Eilego (marzec 1968–1969).
W pracy wykorzystano kilka metod badawczych. Przy tworzeniu pierwszego rozdziału, omawiającego pojęcie magazynu,
zastosowano metodę opisową z wykorzystaniem literatury przedmiotu. Pomocna również okazała się metoda porównawcza
przy umiejscawianiu „Przekroju” na tle innych magazynów kulturalno-literackich.