dc.description.abstract | Dorosłe życie dla każdego człowieka stanowi wyzwanie. Być dorosłym
oznacza „zdobyć mądrość i umiejętności, pozwalające nam otrzymać to,
co chcemy, w granicach nakładanych na nas przez rzeczywistość uszczuplonych
sił, ograniczonej wolności” (Viorst, 1996: 176). Stawanie się
dorosłym to powolny i stopniowy proces, bowiem dorosłość to nie tylko
fakt metrykalny, lecz przede wszystkim proces rozwojowy związany
z osiąganiem kolejnych poziomów dojrzałości – biologicznej i społecznej
oraz uczuciowej. Człowiek, wkraczając w tę fazę, ma już za sobą gwałtowne
zmiany prowadzące do dojrzałości w sferze biologicznej i społecznej.
Sprawność intelektualna i fizyczna umożliwia mu samodzielne podejmowanie
i wypełnianie nowych zadań i ról społecznych (Harwas-Napierała,
Trempała, 2004). Przygotowanie osób z niepełnosprawnością do wejścia
w tę fazę życia to zadanie, które realizowane jest w ciągu całego ich życia
przez placówki edukacyjne i dom rodzinny. Obejmuje wypracowanie
umiejętności koniecznych do podjęcia ról i zadań realizowanych pomiędzy
17. a 60. rokiem życia przez człowieka dorosłego. Jednym z takich
zadań jest podjęcie pracy i realizowanie się w roli pracownika. Chociaż
od wielu lat podejmowano próby zatrudniania osób niepełnosprawnych
na otwartym i chronionym rynku pracy, liczba niepełnosprawnych pracowników
była niewielka. W roku 2012 dla osób niepełnosprawnych
współczynnik aktywności zawodowej wynosił 28%, wskaźnik zatrudnienia
23,2%, a stopa bezrobocia 17,2% (Kobus-Ostrowska, 2014: 65).
Systemowym narzędziem wspierającym skuteczne włączanie osób niepełnosprawnych
do otwartego rynku pracy stało się w ostatnich latach
zatrudnienie wspomagane. Obejmuje ono pomoc i wsparcie trenera lub
asystenta pracy we wprowadzaniu na otwarty rynek pracy i w utrzymaniu
się na nim. Zatrudnienie stanowi ukoronowanie często bardzo
długiego procesu rehabilitacji zawodowej osoby niepełnosprawnej,
obejmującej ocenę jej możliwości zawodowych, przygotowanie do pracy
i uzyskanie trwałego zatrudnienia. Mimo intensywnych działań podejmowanych w ostatnich latach i realizacji wielu
projektów unijnych
z zakresu zatrudniania wspomaganego osób niepełnosprawnych, nie
odnotowano znaczącego wzrostu liczby osób zatrudnionych na otwartym
rynku pracy. Niniejsza monografia jest próbą odpowiedzi na pytanie:
co można zrobić, jakie podjąć działania, by osób niepełnosprawnych
realizujących się w roli pracownika było coraz więcej? Jakie propozycje
wsparcia proponowane są przez placówki edukacyjne oraz przez organizacje
pozarządowe? Czy aktualne orzecznictwo prawne i świadczenia
związane z aktywizacją zawodową sprzyjają realizacji zadań związanych
z podjęciem i utrzymaniem pracy przez osoby niepełnosprawne? | pl |